Den lieffelycken paradys-vogel tot Godt om hoogh vlieghende

[p. 160]

Ick besweer u ghy Dochters van Jerusalem, is't dat ghy mynen Beminden vint, dat ghy hem boodtschapt dat ick van liefde quele. Cant. 5.

Stemme: O Coridon siet hier den stal, &c.

O Dochters van Jerusalem
Seght aen myn licht, hoe ick verlangh naer hem,
Myn ziel die naer Jesum wenscht
Queelt als een roos die door de stralen van de Son verslenscht
Den bergh van Etna brandt wel seer,
Maer ick brand'meer van liefde tot den Heer.
2. Als Jesus lest den pyluyt-sondt,
Die my in sijne liefde heeft gewondt,
Bevond' ick dat hy selver stack
In dien pyl. die my het hert soo krachtigh open brack;
Want soo den pyl mijn hert in nam,
Veranderden hy my in vier en vlam..

[p. 161]

 

3. Vraegt Jesus meer, haelt hy u uyt,

 

Ghelijck den Minnaer veel vraeght van sijn Bruydt.

 

Geeft hem in all's bescheet daer van,

 

En seght hem meer als myn verstorven tongh hem seggen kan.

 

Seght hem hoe dat sijn vlam my pynt,

 

En hoe myn ziele door sijn verdwynt.

 

4. Seght dat ick als een blom verdwyn,

 

Die gansch verdort sterfe in den sonne-schyn,

 

Seght dat ick hier ligh over doodt;

 

Myn hert beswyckt mijn siecke handt die light in mijnen schoot,

 

Men siet in my geen leven meer,

 

Als dat myn hert versucht tot Godt den Heer,