Den lieffelycken paradys-vogel

[p. 47]

Den Ghekruysten Jesus dorst naer de Zielen.
Ach! sitio, clamas? Quae te sitis urit Jesv, &c.

Stemme: Claire Fontaine, &c.

ACh! soeten JESU, ghy roept ick hebb' dorst,

Wat dorst is 't Jesu die smert aen uw' Borst,

Wat Waters zyn het oft wat soete Flessen
Die uwen bitteren dorst konnen lesschen,

Ghy zyt den Heer' die d'Hoven gheeft hun vocht,

Ghy hanght de Reghen-wolck op in de locht,

't Heel Aerde-ryck gaet ghy met douw besproeyen,
Ghy doet de Zee-en ebben ende vloeyen.

Ghy zyt den soeten Heer die 't Suycker-Riet,

Vol soete Waters ende Nectar giet,

Ghy maeckt van Wyn-gaert-scheuten versche Druyven,
Doet door die Druyven uwen dorst verschuyven.

[p. 48]

4.

 

O Heer ghebiet eens aen het Suycker-Riet,

 

Dat 't u een schael vol soeten Nectar giet,

 

Oft doet den Wyn-gaert perssen versche Wynen,

 

Om uwen dorst daer-med' te doen verdwynen.

Maer ghy ô Jesu en dorst nievers naer,

Als naer de Zielen van ons al-te-gaer,

Door traentjens die de Sondaers u op-draghen,
Wordt uwen dorst alleenelyck verslaghen.

Met traentjens wilde ghy beschoncken zyn,

Den soutsten Traen is uwen soetsten Wyn,

De traentjens die m'uyt een droef hert gaet perssen,
Die zyn 't die uwen drooghen mondt ververssen.

Den Enghel thoonden in een gulden Vat

Een Traen die Magdaleen vergoten hadt,

Als sy ô Jesu met haer trane plasschen,
In 't Huys van Simon quam uw' Voeten wasschen.

Een Ziel die desen Traen sagh in 't Ghelas,

Die vraeghden van den Enghel hoe dat was,

[p. 49]

 

Dat eenen teeren Traen soo oudt kost worden,

 

En naer soo vele jaren niet en dorden.

Den Enghel seyd' die kostelycke Traen

Die Godt soo lief heeft, en sal noyt vergaen,

Die naer die Traen ghedorst heeft sal haer eeren,
't Is den Wyn-kelder des ghekruysten Heere.