Den lieffelycken paradys-vogel

(1674)–Daniel Bellemans– rechtenstatus


Beweegh-middel Stemme: Des nachts als 't niemandt siet. WEent menschen al-ghelyck Weent uyt een droevig hert, De vreught van 't Hemel-ryck Hanght hier bekleet met smert, De gulde Son beswyckt En wordt in Bloedt gheverft Als sy den Bergh bekyckt Daer haren Schepper sterft. 2. De Maen wort grauw en blauw En als een bloedt soo root, De Sterren draghen rouw Om hunnen Scheppers doodt, Het Hemels Firmament Thoont door syn duysternis,
[pagina 50]
Dat 't synen Schepper kent Die daer ghestorven is. 3. Den steenen Bergh die scheurt Daer Jesus sterft de doodt, Het Aert-ryck beeft en treurt En is in grooten noot, Het sondigh hert alleen Siet sonder eenen Traen Veel herter als den steen Dit droef specktakel aen. 4. Den goeden Moordenaer, Roept Heere peyst op my, Laet my met u daer naer In 't Paradys zyn bly: Ick hebb' myn ziel vermoort Al meer als eenen keer, Myn ziel die light versmoort Maer 't is my leet ô Heer. 5. De Dooden die staen op Als 't Leven sterft de doodt, Maer ghy ô herden kop Blyft noch al even snoodt, Verlaet u sondigh graf En reynight uw ghemoet, Wascht al uw sonden af In Jesus dierbaer Bloet.