Davids psalmen
(1733)–Jan van Belle–
Auteursrechtvrij
[pagina 257]
| |
Négentigste PSALM; voor Instrumenten. | |
Psalm XC.1.
Gy waart ons, Heer! ten allen tyde een toren
En toevlugt; eer 't gebergte was geboren,
Aleer gy de aarde en waereld bragt in wézen
Zyt gy doch God, eeuw uit eeuw in gepreezen:
Gy doet den mens tot gruis weêrkeeren, Heer!
En zegt: keert straks, o mensen kind'ren! weêr.
2.
Want in uw oog zyn duizend jaaren heenen
Als gist'ren, als een' nagtwaak, snel verdweenen:
Gy overstroomt ze en doet ze een' slap gelyken;
Des morgens zyn ze als gras, ligt van bezwyken:
't Bloeit 's morgens en verandert; 's avonds word
Het afgefneên en is zeer haast verdord.
| |
[pagina 258]
| |
3.
Want wy vergaan door uwen toorn; uw' woede,
Uw' grimmigheid verschrikt ons, maakt ons moede;
Gy stelt voor u onze ongerechtighéden,
Ons heimlyk kwaad ook voor uwe oogenléden;
Uw' gramschap dryft de dagen van ons voort,
De jaaren weg als een' gedagte en woord.
4.
Aangaande nu de dagen onzer jaaren,
Die zéventig, of, zo wy kragtig waaren,
Maar tagtig zyn, op 't best vol moeite en nooden;
Snel afgesneên zyn wy daar heen gevlooden:
Wie kent de sterkte uws toorns in deezen tyd,
Uw' gramschap naer dat gy te vreezen zyt?
5.
Leer ons 't getal van onze dagen, uuren,
Om wys te zyn; keer, Heer! hoelang zal 't duuren?
Wees rouwig om uw' knegten; geef niet spade,
Maar 's morgens vroeg ons volheid van genade,
Tot bly' gejuich en dagen des geluks;
Verheug ons naa de dagen onzes druks;
6.
Verblyd ons, doe de kwaade dagen wyken;
Laat tog uw werk aan uwe knegten blyken,
Uw' heerlykheid tot hunne kind'ren keeren,
En op ons zyn de lieflykheid des Heeren.
Bevestig eens al onzer handen werk,
O, onze God! ja maak het vast en sterk.
|
|
