Davids psalmen
(1733)–Jan van Belle– Auteursrechtvrij
[pagina 251]
| |
Uw' goedheid, zeide ik, zal onwrikbaar zyn bevonden;
Gy vestte uw' waarheid zelf op 's hémels vaste gronden.
‘'k Heb een verbond gemaakt met mynen uitverkooren',
En David mynen knegt (dus luid uw eed) gezwooren:
| |
Négen-en-tagtigste PSALM; voor Instrumenten. | |
[pagina 252]
| |
Psalm LXXXIX.1.
'k Zal steets een' blyden toon van 's Heeren goedheid slaan,
Tot in geslachts geslacht zyn' waarheid doen verstaan.
Uw' goedheid, zeide ik, zal onwrikbaar zyn bevonden;
Gy vestte uw' waarheid zelf op 's hémels vaste gronden.
‘'k Heb een verbond gemaakt met mynen uitverkooren',
En David mynen knegt (dus luid uw eed, gezwooren:
2.
‘'k Zal tot in eeuwigheid uw zaad doen zyn in kragt,
Uw' troop opbouwen zelf tot in geslachts geslacht.
Dies in den hémel, Heere! uw' wond'ren zyn gepreezen,
In 's heil'gen volks gemeente uw' trouwheid word beweezen.
Wie mag in hémels rond by God zyn opgewoogen?
Wie is den Heer gelyk in sterkheid, in vermogen?
3.
God is op 't hoogst gedugt in zyner heil'gen raad,
En vreeslyk boven elk die stadig om hem staat.
O Heer! der heiren God! wie is als gy grootmagtig?
Gy zyt, o Heere! omringd van trouwheid, gants waarachtig.
Gy, God! beheerst de zee, haar opgeblaazen klotsen,
En stilt haar' baaren, als ze en lugt en wolken trotsen.
4.
Gy hebt Egipte als een verslaagenen vergruisd,
Uws vyands rot verstrooid met uwe sterke vuist:
Gy hebt in eigendom de hémelen en de aarde,
En laagt des waerelds grond, zo ryk, zo vol van waarde;
Gy schiept het noord en 't zuid; en Tabor juicht, o Heere!
Met Hermons hoog gebergte, uw' grooten naam ter eere.
| |
[pagina 253]
| |
5.
Gy hebt een' arm met magt, een kragtig handgewrigt;
Uw' rechterhand is hoog, recht oordeel en gericht
Zyn steunsels van uw' troon: wyl voor uwe oogenléden
De goedertierenheid en waarheid heenen treeden.
Welzaalig is het volk, op het geklank bedreeven:
't Zal in uws aanschyns licht voortwandelen en leeven;
6.
Het zal den gantsen dag verheugd zyn in uw' naam,
Door uw' gerechtigheid verhoogd in eere en faam:
Gy zyt de heerlykheid van al deszelfs vermogen;
Uw welbehaagen, Heer! zal onzen hoorn verhoogen:
Want immers is ons schild van God ons toegekomen,
En onze Koning is van Isr'els heil'gen, vroomen.
7.
Toen hebt gy, Heere! van uw' heiligen gezeid
In een gezigte: ‘Ik heb myn' hulp een' held bereid;
Ik heb 'er een' verhoogd, verkooren uit 's volks looten:
'k Vond David mynen knegt en heb hem overgooten
Met heilige olie; dies myn hand hem vast zal blyven,
En ik hem met myn' arm versterken zal en styven.
8.
‘De vyand zal hem ook niet dringen of de leên,
De zoos des onrechts hem, niet drukken, niet vertreên:
Maar ik zal voor zyn oog verplett'ren zyn' partyen;
Ik zal ze plaagen die hem haaten en bestry'en,
En nimmer zal myn' trouw of goedheid hem begeeven:
Lyn hoorn zal in myn' naam tot hoogheid zyn verhéven.
| |
[pagina 254]
| |
9.
‘Ik zal zyn' hand in zee, zyn' rechterhand in vloed
En stroomen zetten; zo dat by my noeme en groet':
Myn Vader, God, en rots myns heils: ‘Ik zal hem maaken
Ten eerstgeboren zoon, in 't hoogst bewind doer raaken
Van 's waerelds vorstendom; myn' goedheid, nooit geschonden,
Zal eeuwig op hem zyn, en ik aan hem verbonden.
10.
‘Ik zal in eeuwigheid bevestigen zyn zaad,
Als 's hémels dagen doen bestaan zyn' troon en staat.
Indien zyn' kinderen zig aan myn' wet niet hegten,
Maar die verlaaten, en niet wand'len in myn' rechten;
Indien zy immer myn' bevélen schenden mogen,
En myn' geboden niet bewaaren voor myne oogen;
11.
‘Zo zal ik met de roê nagaan hun overtreên,
En zelf met plaagen slaan hunne ongerechtigheên.
Doch zal myn' goedheid nooit van hem zyn afgebroken;
Ik zal niet feilen in myn woord, zo trouw gesproken.
Ook zal ik myn verbond niet schenden, noch myne eeden
Veranderen, die eens myn' lippen zyn ontgleeden.
12.
‘'k Heb eens gezwooren by myn' heiligheid: indien
Ik David lieg'! zyn zaad zal 't eeuwige eeuwig zien;
Zyn troon zal voor my zyn als 't zonlicht en zyn' straalen;
Hy zal, bevestigd als de maan, eind' zien noch paalen.
Die 't in den Hémel heeft getuigd en vast beslooten
Is trouw: doch hebt gy hem verworpen en verstooten;
| |
[pagina 255]
| |
13.
Gy blaakte in toorn op uw' gezalfden meer en meer;
En hebt uws knegts verbond te niet gedaan, o Heer!
Gy hebt zyn' kroon onteerd, ontheiligd teegen de aarde,
Zyn' muuren al te zaam verbroken ter onwaarde;
Gy hebt zyn' vestingen vermorzeld, neêrgeslaagen;
En wie den weg betrad heeft roof van hem gedraagen.
14.
Hy was tot eenen smaad van zyn' nabuuren; gy
Verhieft de rechterhand van zynen weêrparty;
Gy hebt zyns vyands rot een vreugdbedryf doen pleegen,
En omgekeerd het scherp van zynen eigen' deegen;
Gy hebt hem in den stryd, onmagtig, doen bezwyken;
Gy hebt zyn fris gelaat en schoonheid weg doen wyken.
15.
Gy maakte dat zyn troon ter aarde is neêrgestort;
Gy hebt de dagen van zyn jonglingschap verkort;
Gy hebt hem, Heere! met beschaamdheid overtoogen:
Hoelang nog zult gy u verbergen voor onze oogen?
Zal uwe gramschap zyn als brandend vuur bevonden?
Gedenk, Heer! wat ik ben, en van wat eeuwe en stonden.
16.
Waarom tog zou door u al Adams naageslacht,
Het mensdom, vrugtloos zyn geschapen, voortgebragt?
Wie leeft 'er die de dood niet zien zal, haar vermyden?
Die van 't geweld des grafs zyn' ziel ooit zal bevryden?
Waar zyn, Heere! als weleer, uw' goedertierenhéden,
Die gy aan David trouw gezwooren hebt met eeden?
| |
[pagina 256]
| |
17.
Gedenk, o Heer! gedenk aan uwer knegten smaad,
En, 't geen myn hert verkropt, der groote volk'ren haat,
Daarméde uws vyands rot onze eer in 't stof wil trappen,
Daarmeê partyen, vol van schimp en hoon, de stappen
Van uw' gezalfden knegt versmaaden al te zaamen.
De Heere zy geloofd in eeuwigheid; ja, amen.
|
|