Davids psalmen

[p. 152]

Zes-en-vyftigste Psalm.

Genade, o God! genade, wyl men my Verslinden wil:
ik word van myn party Den gantsen dag gedrongen, zo dat
hy My steets zoekt op te slokken. O hoogste Heere! alschoon
my veelen kwellen, Ik zal in vreeze op u 't vertrouwen stel-
len; Ik zal, in God van blydschap opgetrokken, Lof spree-
ken van zyn' woord.

[p. 153]

Zes-en-vyftigste Psalm; voor Instrumenten.

Psalm LVI.

1.

Genade, o God! genade, wyl men my
Verslinden wil: ik word van myn party
Den gantsen dag gedrongen, zo dat hy

My steets zoekt op te slokken.

O hoogste Heere! alschoon my veelen kwellen,
Ik zal in vreeze op u 't vertrouwen stellen;
Ik zal, in God van blydschap opgetrokken,

Lof spreeken van zyn' woord.

2.

'k Vertrouw op God, ben nooit door vrees gestoord.

Wat leed zou my geschiên door vlees alleen?
Den gantsen dag verdraaijen zy myn' reên,

Met toeleg op myn' schade;

Zy rotten t' zaam, versteeken zig, myn' gangen
Naspoorende, als om myne ziel te vangen:
En zouden zy nog vry gaan van het kwaade?

God werp ze in gramschap neêr.

[p. 154]

 

3.

 

 

 

Myn zwerven is by u geteld, o Heer!

 

Leg myn getraan (is 't niet geboekt by God?)

 

In uwe fles, dan zal myns vyands rot

 

Te rug gaan op myn' béden.

 

God is met my, 't gaat vast; 'k zal eer bewyzen,

 

Ik zal het woord in God den Heere pryzen;

 

'k Vertrouw hem, ja, 'k word nooit van vreesbestreeden:

 

Wat zou de mens my schaân?

 

 

 

4.

 

 

 

'k Zal myn' gelofte, aan u, o God! gedaan,

 

Met dankbaarheid vergelden, vry van nood;

 

Wyl gy myn' ziel gered hebt van de dood:

 

Ja hebt gy, daar beneeven,

 

Myn' voeten niet den aanstoot zelf onttoogen,

 

Om heiliglyk, om voor uwe alziende oogen,

 

In 't licht van hen die hier op aarde leeven

 

Ten einde voort te gaan?