Davids psalmen

Zeven-en-vyftigste Psalm.

Genade, o God! genade, wyl ik om Bescherming tot
uw' vleugelschaduw kom, Zo lang tot zig de elenden van my

[p. 155]

 

weden. 'k Zal roepen tot den Allerhoogsten, God, Die 't

 

werk, aan my begonnen, zal volenden.

Zeven-en-vyftigste Psalm; voor Instrumenten.

Psalm LVII.

1.

Genade, o God! genade, wyl ik om
Bescherming tot uw' vleugelschaduw kom,
Zo lang tot zig de elenden van my wenden.
'k Zal roepen tot den Allerhoogsten, God,
Die 't werk, aan my begonnen, zal volenden.

2.

Hy zal my nog, ten smaad van 't scheurziek rot,

Zyn' hulp, zyn' goed- en waarheid zenden. Ag!
Ik ben benerd van leeuwen, stookebranden,
Die, schoon ik hen nog mensen noemen mag,
Zwaardscherp van tong, spietspuntig zyn van tanden.

[p. 156]

 

3.

 

 

 

Verhef, o God! verhef u boven 't zwerk;

 

Opdat al de aarde uwe opperste eer bemerk.

 

My wierd, daar ik gebukt ging, door hen allen

 

Een net gespreid, een' diepen kuil gemaakt

 

Maar zy, God' lof, zy zyn 'er in gevallen.

 

 

 

4.

 

 

 

Myn hert is reed, is roemensreed geraakt;

 

Myn Psalmgezang zal dreunen op de maat.

 

Her op, myne eer, myn' luite- en harpesnaaren!

 

Ik zal, ontwaakt in vroegen dageraat,

 

Uw' lof, o Heer! den volk'ren openbaaren.

 

 

 

5.

 

 

 

Ik zal uw' lof door Psalmen doen verstaan:

 

Want uw' genade is hémelhoog gegaan;

 

Uw' waarheid stygt de wolken ver te boven.

 

Verhef u, Heere! ook boven zon en maan;

 

Opdat al de aarde uwe eer op 't hoogst mag looven.