|
| |
Zéven-en-twintigste PSALM.
God is myn licht, myn heil: wien zoude ik vreezen?
De Heere is zelf myn frisse lévenskragt: Waar zoude ik dan,
vol schriks, vervaard voor weezen? Als 't boos gespuis myns
vyands, met zyn' magt, Aanrukte op myn' verslinding, stiet
het aan En viel ter neêr. Weg, weg nu, kille vrees: Want,
| |
| |
hoe bezet, en schoon 'er oorlog rees, Op God allen zou myn
| |
Zéven-en-twintigste PSALM; voor Instrumenten.
| |
Psalm XXVII.
God is myn licht, myn heil: wien zoude ik vreezen?
De Heere is zelf myn frisse lévenskragt:
Waar zoude ik dan, vol schriks, vervaard voor weezen?
Als 't boos gespuis myns vyands, met zyn' magt,
Aanrukte op myn' verslinding, stiet het aan
En viel ter neêr. Weg, weg nu, kille vrees:
Want, hoe bezet, en schoon 'er oorlog rees,
Op God alleen zou myn betrouwen staan.
| |
| |
Eén eenig ding begeerde ik van den Heere;
Daar zal ik steeds na zoeken, dat ik tot
Myns lévens einde in 't Heiligdom verkeere,
Om daar te zien de lieflykheid van God,
By 't onderzoek in zyn gewyde Choor:
Want, als het kwaad zig immer tot my wend,
Verbergt hy my in 't heim'lykst van zyn tent;
Hy stelt 'er my ter bergspits' veilig voor.
De vyand mag my nu ten engste omringen;
Ik zal doch 't hoofd verheffen boven hem,
Klankoff'ren in Gods tent, en Psalmen zingen.
Als ik dan roep verhoor, o Heer! myn' stem,
En antwoord my genadig. 't Is myn pligt
Dat ik u zoeke, u ernstig bidde en smeek',
Gelyk ik zelf tot u in 't herte spreek';
Nu, Heere! ik zoek uw vrindlyk aangezigt.
Verberg u niet in hoog vergramden moede,
O God myns heils! dien ik voor helper ken;
Verlaat my niet, die nu van naasten bloede,
Myne ouders, als een wees verlaaten ben.
Gy zult my, Heere! aanneemen voor uw kind:
Ei, doe my dan, om hen die my verspiên,
Den weg ter dood, den krommen dwaalweg vliên,
En leid my, daar ik 't rechte voetspoor vind'.
Geef my, myn God! niet over aan partyen:
Zy steelen my, te vals, de kroon van 't hoofd;
En ik moet vast hun wreev'lig snorken ly'en.
Indien ik niet voorzeeker had geloofd,
Dat ik in 't land der leevenden het goed
Des Heeren zoude aanschouwen, 'k war' vergaan.
Wagt dan op God: hy zal u vast doen staan,
Ja wagt op God, myn' ziel! met goeden moed.
|
|
Auteursrechtvrij