Davids psalmen

[p. 71]

Acht-en-twintigste PSALM.

Ik zend myn' stem tot God! na boven: Myn rotssteen!
wees niet als de dooven, Zodat ik niet met u kan spreeken,
Dus by de schimmen vergeleeken: Maar wees, o Heer! noch
doof noch stom, Als ik u smeeke in 't Heiligdom.

Acht-en-twintigste PSALM; voor Instrumenten.

[p. 72]

Psalm XXVIII.

1.

Ik zend myn' stem tot God! na boven:
Myn rotssteen! wees niet als de dooven,
Zodat ik niet met u kan spreeken;
Dus by de schimmen vergeleeken:
Maar wees, o Heer! noch doof noch stom,
Als ik u smeeke in 't Heiligdom.

2.

Ruk my niet weg met valse guiten,

Die kryg broên wen zy vréde sluiten;
Doe 't loon huns werks en boos begeeren
Op hunnen scheedel wéderkeeren.
God zal ze, onachtzaam op zyn' daân,
Neêrwerpen, dat ze nimmer staan.

3.

De Heere zy met lof verhéven:

Hy heeft myn smeeken oors gegeeven;
Hy is myn schild, myn hertsbetrouwen,
De sterkste rots om op te bouwen:
Dies spring ik op, vol vreugdestof,
En geef met myn gezang hem lof.

2.

't Is God, der vroomen kragt en sterkte,

Die zyns Gezalfden heil bewerkte,
Ja hem verlossing heeft verkreegen.
Verlos uw volk; geef uwen zeegen
Aan alle uwe erven, Heere! weid,
Verhef ze tot in eeuwigheid.