Gezangen mijner jeugd

49. De jongelingen (81) ^49.

In een' kring van jongelingen,
Bij den warmen haard gezeten,
Drinken wij den purpren nectar. ³
Gulheid lagcht in aller oogen.
Ieder vult den glazen beker,
Op het welzijn van zijn meisje.
En dan vullen wij de glazen,
Op het welzijn aller schoonen.
Allen roepen wij: het welzijn
Van de Vaderlandsche Schoonen! -
Nu doen wij op nieuw den nectar,
In den heldren beker, branden,
En nu roepen wij eenpaarig:
't Vaderland!... de bekers klinken,
En een traantje van verrukking

49. De jongelingen. Anakreontisch vriendschapsgedicht; ontstaan najaar 1781 en eerst gepubliceerd in het Taal- Dicht- en Letterkundig Kabinet I (Amsteldam 1781, p. 366) van G. Brender à Brandis; nauw verwant aan het gelijknamige gedicht uit Vaderlandsche Gezangen van Zelandus, p. 88.

3 nectar: eigenlijk de drank van de goden op de Olympus; vandaar ‘hemelse drank’; hier: wijn, cf. vs. 16.

[p. 65]

 

Mengt zich met den druivennectar.

 

Niemant spreekt 'er, maar elk aanzicht ¹⁷

 

Draagt de duidelijkste tekens

 

Van een edeldenkend harte.

17 aanzicht: geen germanisme; komt reeds in het 17e-eeuws voor.