Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

[p. 83]

Kunsteloos.

Laat een kunstelooze kunst,

Die verbijstren noch vervoeren,

Die geen eer bedoelt of gunst,

Stil en zacht mijn hart ontroeren,

Tot de diepste snaar er trill',

Of zij wil of niet en wil!

Maar het hartelooze hart

Met gevoel en waarheid spelend,

Van een nagemaakte smart

Of gedroomde liefde kweelend,

Krijgt mijn oor niet voor zijn lied,

Of het kunstig zij of niet.