Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Gevonden. Goethe.

Ik dwaalde 't bosch in,

Ging mijmrend door;

Niets zag, niets zocht ik,

Niets had ik voor.

[p. 26]

 

Daar lachte een bloempje

 

Mij toe van ver;

 

't Lonkte als een oogje,

 

Straalde als een ster.

 

 

 

Als ik 't wou plukken,

 

Kwam een bedrukt:

 

‘Slechts tot verwelken

 

Word ik geplukt!’

 

 

 

Met al zijn wortels

 

Groef ik het op,

 

En droeg het huiswaart

 

Met blad en knop.

 

 

 

En in mijn hofken

 

Op nieuw gepoot,

 

Groeit, bloeit en tiert het,

 

En heeft geen nood.