Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Poëetsche geest.

‘Poëetsche geest’

Is steeds geweest

Het deel van velen,

Doet Jan en Piet,

Al zijn zij 't niet,

Den Dichter spelen.

Maar Dichter zijn

In meer dan schijn,

In 't innig wezen,

Naar gloed en gaaf -

Een witte raaf

Nu, en voordezen!

Zijt mij gegroet,

Die d' echten gloed

In 't binnenst voedt

En uit laat breken,

Die treft, ontroert,

Verheft, vervoert,

De banden van het hart ontsnoert,

En tranen van genot doet leken!