Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Huwbaar.

De Vrouw is in het Meisje ontwaakt.

Het uur genaakt

Van nieuwe en onbegrepen dingen;

Van heimlijke onrust die 't benart;

En 't volle hàrt

Begint het lied der Min te zingen.

Wien geldt dat lied?

Zij weet het niet.

't Is de On-gekende ....

O dat die God, die zielen paart,
Een edel hart, het hare waard,

Haar tegenzende!

Dan krijgt haar schoon zijn schoonsten gloed,

Haar jeugd een moed,

[p. 10]

 

Die al het sluimrende op doet waken;

 

En met een nieuw en fier gevoel

 

Erkent zij 't leven en zijn doel,

 

En gaat gelukkig maken.