Gedichten. Deel 1

't Viooltje.

Als 't viooltje in 't lindelommer

't Geurig vijftal openplooit,

Mag het vrij zich schooner roemen
Dan de rijkstgekleurde bloemen,

Waar zich woud en dal mee tooit.

[p. 66]

 

Vriendlijk gloort zijn gloeiend purper,

 

Knikkende van morgendauw, -

 

Van zoo'n droppel overtogen,

 

Blonken me eens twee dierbare oogen

 

Van nog liefelijker blauw!

 

 

 

't Zonlicht doet den dauwdrop drogen,

 

Eer de morgen middag wordt, -

 

Ach, de traan der afscheidsrouwe

 

Blonk in 't oog der ongetrouwe

 

Ook zoo lieflijk, ook zoo kort.