Gedichten. Deel 4

Leelijk? mooi?

‘Leelijk!’ zegt gij. - Neen voorwaar!

Veel moge aan dit schoon ontbreken:

De adel van een ziel is daar,

Die van 't schoonste weet te spreken,

En de liefde van een hart,

Dat nooit moe van weldoen werd.

[p. 267]

 

‘Mooi!’ verklaart gij. - Waarlijk niet!

 

Niets moge aan die schoonheid falen:

 

Die den kouden glimlach ziet

 

Om gesloten lippen dwalen,

 

Die den trots voelt van dien blik,

 

Blijft bewondren, maar - met schrik.