Gedichten. Deel 4

Constant Theodore grave van Lijnden van Sandenburg
ter gedachtenis,
† 8 Nov. 1885.

Rust, wakkre Staatsman, rust! De lijksteen drukke u zacht!

Een eervolle eerzucht heeft uw rijke ziel doen blaken,

Haar roeping zich bewust, haar gaven, en haar kracht,

Maar ook geschapen tot grootmoedig zelfverzaken.

Waar liefde drong, waar plicht, waar wijsheid werd betracht.

[p. 225]

 

Rust, steun van Vorst en Volk! Uw tijd was welbesteed;

 

Gewoekerd hebt gij met de u toebetrouwde ponden.

 

Gij kost wat niemand kost; gij deedt wat niemand deed;

 

Ach, hoeveel hulp en hoop zijn in uw graf verslonden!

 

Ondankbaar Nederland, indien het u vergeet.

 

 

 

Mijn hart vergeet u niet; het heeft uw hart gekend,

 

Hart voor uw Koning, voor uw Land, uw Huis, uw Vrienden;

 

Dien arm, tot steun bereid; dat oog, tot God gewend;

 

Dien mond, zoo minzaam voor de minste die u dienden!

 

Rust zacht, u wacht de kroon; gij hebt den loop volend.