Dichtkonst van verscheide stoffen

[p. 14]

R. Hogerbeets aen den e. heer burgermeester J.M. Merens.

Achtbare, seer waerde beminde Neve Merens,

MIJN Soon Adriaen verkregen hebbende, na langh aenhouden, consent, om voor eenen tijdt by mijn te mogen wesen, heeft nu by de drie Maenden mijn geselschap gehouden, gestadigh op 't huis moetende blijven, sonder eens af te mogen komen, ende nu van meeninge zijnde om weder van hier te gaen, ende van mijn sijn afscheit te nemen, de Heere weet of wy malkanderen ook weder hier sien sullen, voor hebbende eens tot Hoorn uwe E. te gaen besoeken, heb ik niet konnen laten hem een letterken aen uwe E. mede te geven, eerst daer toe dienende, om aen uwe E. naer desselfs seer l. Huisvrouwe mijn beminde Nichte, mijne hartelijke groetenissen ende gebiedenissen te doen, ende daer na ook mijne tegenwoordige gelegentheidt wat te openbaren, soo veel mijne lichamelijke dispositie aengaet, de selve is, God lof, noch redelijk na mijne laren ende gesteltenisse, mijn tractement is noch de selve, sulx dat van den aenvangh aen geweest is, de opsluitinge ende bewaringe is even hart, van mijn Kamer en heb ik noch noit geweest, ende hoewel hier in de Heer Grotij plaets een Predikant gebraght is, soo en hebben wy nochtans van malkanderen geen kennisse, den een en kan den anderen noch sien, noch hooren, noch spreken, het zijn nu haest drie laren dat ik hier geweest hebbe, noit in alle dien tijdt is iemandt by mijn geweest, om uit mededoogentheidt, ofte Christelijke liefde mijn aen te spreken, ofte te vragen hoe ik al gemoedt ben, veel min om mijn te onder wijsen soo ik in de religie op een dwaelwegh soud mogen gebraght zijn, dan dit en segge ik niet als of ik om haer geselschap seer begaen waer, want mettet lesen van Godes H. Woordt, kan ik mijn wel behelpen ende genoeghsaem vertroosten, maer op dat men daer uit soude konnen oordelen, met wat een fundament dat dese luiden haer roemen te zijn van de Gereformeerde leere, als of sy suiverder ende heiliger waren als andere, daer sy in 't minste metter daedt sulx niet en bethoonen, de woorden onses Heeren, Ik heb gevangen geweest ende ghy hebt mijn besocht, die gaen dese luiden soo voorby, als of sy haer niet roerden, met den Levijt ende Priester laten sy den armen gequetsten Samaritaen op den wegh leggen, ende weten niet wat te seggen is, aen sijnen naesten barmhertigheidt doen, daer uit nochtans den Christen aert moet geoordeelt worden, 't is te vergeefs sich te roemen op de kennisse, als het werk ende de daedt daer by niet is, de Heere Christus seidt dat sy dubbelt sullen gestraft worden, die de kennisse hebben, ende niet en doen; Ik hadde gehoopt dat metter tijdt de gemoederen sich wat souden hebben besadight, maer 't is verloren, het heldere licht van de waerheidt ende de onnooselheidt van de verdrukten en konnen de swakke ende krankke oogen niet verdragen, daerom moeten sy in kerkers ende afgesonderde plaetsen op de uitterste frontieren vervoert ende opgesloten worden, dan den tijdt sal komen dat al 't gene dat men nu dus bedekt ende voor de menschen verburgen houdt, dat sal voor den dagh breken ende bekent worden, sonder dat eenigh menschelijk gewelt ofte macht dat sal konnen

[p. 15]

beletten, het ware van herten te wenschen, ende met hartelijk bidden van Godt te versoeken, dat de verbitterde gemoeden eens moghten wederom genesen worden, door kennisse van hare gebreken, ende afstandt van de oorsaken daer uit de selve zijn ontstaen, want anders is te beduchten dat Godes opgehevene handt tot straffe over dit lant, den inwoonderen alle te samen soo hart sal overvallen, dat d'eene met de andere tot een roof wesen sal van hare vianden, des Heeren woort daer over uitgesproken is vast ende seker, ende de naem vande Gereformeerde Religie en sal ons hier inne niet meer verschoonen, als eertijdts den Ioden het roemen van den Tempel des Heeren, den Tempel des Heeren; uwe Vastdagen, seit de Heere, en zijn mijn niet aengenaem, noch uwen uitterlijken Kerkendienst, soo langh als ghy u leven ende wandel niet en hebt gebetert, ende dat ghy doet 't gene dat recht is sonder iemant gewelt te doen, laet los den genen die ghy t' onrecht gevangen houdt, schendet niet den Weesen ende Weduwen, ende en stort geen onschuldigh bloedt op dese plaetse; Indien ghy sulx doet soo sal 't u wel gaen in uwen Lande; maer ist dat ghy sulx niet en hoort, soo hebbe ik by mijn selven gesworen, seit de Heere, dit huis sal verduistert worden, ende ik wil u tot een Woestijne ende uwe Steden sonder inwoonders maken; och of dese ernstige vermaninge eens moghte bedacht ende ter herten genomen worde van de gene die de selve aengaet, maer ik vreese dat de herten verhardt zijn, ende dat men het eenmael voorgenomen werk voort wil, al soude het onderste boven gaen, de Heere wil sich over de arme gemeente onses Vaderlandts erbarmen, ende met ons niet handelen na onse sonden, maer genadigh ende barmhertigh zijn: hy wil mijn ook met sijne krachten begenadigen, ende uit desen bedroefden Kerker verlossen ende overstellen in die eeuwige rust, op dat ik in mijn ouderdom, van alle menschelijke hulpe ontbloot wesende, door de langheit des tijdts, ende verswaringe van 't lijden, die ik vreese, niet moeieloos en werde, maer ten uit-einde toe in 't goede volstandigh magh blijven, ter eeren van sijn heilige name ende mijnder zielen saligheit; Hy wil voorts uwe E. seer waerde Neven met uwe seer l. Huisvrouwe, ende Kinderen, nemen in sijn heilige protectie, ende met uwe E. seer l. Swager, Suster ende haer familie van alle quaedt bewaren. 't Sal uwe E. ook gelieven mijne hartelijke gebiedenissen te doen aen allen.

Uit mijne gevankenisse, desen 26. April 1622.

Uwe l. seer gunstige ende dienstwillige Oom

R. HOGERBEETS.