Dichtkonst van verscheide stoffen

[Lest buiten de Koepoort]

Wijze: ô schoon Cariklea!

LEst buiten de Koepoort
Was 't, dat ik nam mijn gangh en schepten lust,
Daer quam my ras aen boort
Kupido, die my nimmer laet in rust;
Hy sprak, kom laet ons allebey
Betreden eens dees' Klaver Wey.

Neen boefjen seid' ik neen,

Ghy brocht my laetst op een verkeer de padt,
Daer liet ghy my alleen
Zitten bedroeft, van tranen was ik nat,
En dat door uwe boevery,
Hy sprak toen neen, kom gaet met my.

Hy brocht my niet te veer,

't Was aen de wegh, die men noemt Venuslaen:
Ey set a doch wat neer,
Ghy sult hier lichtelijk kunnen van daen
Zien, hoe ik kan met pijl en boogh
Schieten, daer meê vloogh hy om hoogh.

Het, was niet langh geleên;

Daer quam een minnaer aen bedroeft van hart,
Met uitterlijk gesteen
Klaeghden hy van sijn vuer en bitter smart;
Hier meê maekt hy sijn leden bloot;
Woud' 't water drinken tot der doodt.

Doen docht ik Kupido,

Hoe quelt ghy desen minnaer ook als mijn:
Ik wil niet meer alsoo
Hier komen om te sien dees bitt're pijn:
'K had't woordt niet hallef uit de mondt
Ik sagh, een maget by hem stondt.

[p. 292]

 

Hy bood haer goeden dagh,

 

Doch sy bestondt seer haestelijk te vlien.

 

Maer 't Guytje, by haer lagh

 

En kon het ook soo wel, als ik, 't hesien;

 

Hy ley sijn tuigh, sijn vleugels neer,

 

Kroop door haer mondt in 't hertje teer.

 

Terstondt was haer 't gemoet

 

Verandert weêr, en quam naer hem toe gaen;

 

Haer wangen als een bloedt,

 

Ik sagh de tranen in haer oogen staen:

 

Zy bood hem daer haer lieve mondt,

 

Het scheen, hy uit den slaep op stondt.

 

Hy settense in 't groen,

 

En leid sijn hoofjen in haer lieve schoot,

 

Wat wasser al te doen!

 

Als hy sijn soete mondt aen haere sloot,

 

Doen nu die sieltjes waren een,

 

Het Boefjen vloogh doen daer weêr heên.

 

Doen quam hy naer my treen;

 

Die gulden harren hingen hem om 't hooft;

 

Zeer moe waren sijn leên:

 

Hy sprak, hoe heb ik my daer uit geslooft?

 

Wat docht u van dees lieve Bruidt?

 

Ik seid ghy zijt een kleyne guit.

 

Hy sprak aen my, vaert wel,

 

Zoo ghy mijn Wetten hier gehoorsaem zijt.

 

Ik sal u kort en snel

 

Ook brengen op een padt, daer ghy verblijdt

 

Zult sitten by een schoone maeght,

 

Die beter u als iemandt haeght.