Dichtkonst van verscheide stoffen

Eygen-lusts minne-liedtje.

Wijze: Vrouw-voedster van mijn jeught.

AY! Hemel; ziet, hoe zoet,
Bewoonen mijn gedaghjes
Mijn eigen vreughts gemoet
Mijn eigen minne-krachjes,

ô liefde, waer

Ik henen vaer,

Of waer de vreught

Mijn teere jeught

Wil tot de rust,

Van eigen lust

Doen blaken,

Daer zal ik my vermaken.

Ik zie, wanneer ik sta,

Dat 't Minnelijke leven
Zigh in het zoet gena,
Van Minne-tught begeven:

Want ik bevin;

Mijn hert vol min.

Wanneer ik zie,

In zoet gebie,

De teere jeught

In rijpe deught

Vergaren

Om vreughdigh wel te paren.

Ach! als ik zie hoe graegh

Twee liefjes beide kusten,
Die zoet; en even-staegh
Haer eigen liefde blussen;

Dan denk ik, hoe?

Wie vant daer doe,

De rijpste zin,

In blinde min,

Die, dieze laet

Of, daerze gaet

Bereyen

De rijpe ziel te leyen.

Ik zegge, zoo ik meen,

Dat nimmer hy verliest;

Die zoete slaverny,

Voor geile lust verkiest.