Dichtkonst van verscheide stoffen

[Hoe Daphne dus, waer heen zoo]

Wijze: Godinnen die hier in het wout,

Et fugit ad salices & se cupit antevidéri.

HOe Daphne dus, waer heen zoo haest?
Hoe dus verbaest?
Zo vliet de vlugge Haes de Hondt,
Zoo vlien de Schapen
Het woedigh gapen
Der Wolven mondt.

Zoo vliedt het Duifken snel en gau

Der Valken klau;
Zoo vliedt het Hert na 't Jagers net,
En schout de veren
Die om te keeren
't Wildt zijn gezet.

Ziet dat ghy niet en valt ter neer,

En doet u zeer,
Of dat g' u aen geen struik en stoot,
Of uwe benen
Quetst aen de stenen,
Of distels snoot.

Ziet dat ghy op geen slang' en treet,

Die door zijn beet
U brengh van levend' lijfter doodt,
Wie zou dan dalen,
U weder halen
Uit Plutoos schoot?

Kond' Orpheî zang', en Liers-gespel

Bewegen d' Hel,
Lijk broght hy zijn Vrouw niet van daer,
Wie zoud uw' leven
Dan weder geven,
Zoo 't voren waer.

Keert u eens om, ziet na die geen,

Die volght uw' treen,
Laet voor hem 't vluchtigh loopen staen,
Wilt voor de hitten
Hier schuilend' zitten
Met Tijter gaen.

Siet eensjes, hoe dees linden groen

Haer blaen ontdoen,
En nooden u te zitten neêr,
Of in dees kuilen
Komt anders schuilen
Voor 't warme weer.

Hebt dank (ha Hemel!) dat zy staet,

'K vreesd', dat z' een haet
Had zonder reên op my geleit;
Neen zy keert weder,
Nu zet z' haer neder,
En my verbeidt.