|
| |
| |
| |
Op het Spel van Melissa
Gevonden, verdeelt ende gerijmt door J. Beets.
HOoren laet u Hooren hooren,
Al veel luider als de Faem,
Haer Trompet die Is verlooren,
d' Hooren is alleen bequaem;
Laet 'er uwen Beets op speelen,
Uwen Beets, wiens zoet geluit
Zal tot d' Hemel klinken uit,
En onz' ooren zachter streelen,
Als haer heesch, en naer getuit.
Nauwliks zoud' ik willen geven
Voor uw' Godtheid en der Goôn,
Soo z' u eerst niet deden leven,
Die ghy leven doet tot loon.
Soo veel geesten alsser rijzen,
Vol met Goddelijk verstand
In haer kunstigh brein beplant,
En dat metter daet bewijzen
Aen haer haekend Vaderland',
Zoo veel uwe Vaders bennen,
Een u niet genoegh en heeft,
Die door veele levens leeft:
En hier onder moet ghy kennen
Beets, die u nieuw' leven geeft:
Die al waert ghy lang gesturven,
Door zijn leep, en schrandre geest,
U een leven heeft verwurven,
Dat voor geen versterven vreest.
Fama wilt uw' Vader eeren,
Daer ghy zijt gekomen of,
En aen alle volken leeren
Dat in Holland' meê is stof.
Meysjes mede-burgeresjes,
Hoorens lieffelik gebroet,
Die onz' penne loopen doet,
Koninginnen en vooghdesjes
Van het overheert gemoet.
Meysjes wilt ghy eensjes weten,
Wat vermagh getrouwe min,
Wat vermagh verkeerde sin,
En hoe dat zy werdt versleten?
| |
[pagina XXIII]
[p. XXIII] | |
Leer niet al te zeer versmaden,
Al te stuers en al te straf
Die, met trouwe min beladen,
U verbeiden, of het graf.
Ach! daer is aen wederzijden
Nergens geen gewenschter zaek,
Geen gewenschter ziel vermaek,
Als dat min met min wil lijden
Een te zijn door liefdes haek.
Jonghmans die begint te voelen
't Minnevier in uwe borst,
Hier uw' lege tijdt verslorst:
Of bemint ghy meer de Doelen?
Gaet en lescht daer uwe dorst.
Leer hier hoe uitsinnigh woeden,
G'lijkerwijs een dullen Hondt,
Die stilzwijgend' ieder wondt,
U uw' quaedt niet kan verhoeden:
Min is zachtheidt in de grondt.
Ziet den wreeden Mentor raezen,
Ziet hoe dat hy loopten rent,
Maer wat krijght hy in het ent?
Kan zyn graege lust niet aesen,
Noch vermind'ren zijn elent.
Burgers altemael van Hooren
Komt en houdt een weinig stal,
Hier zijn lessen voor u al;
Lees' die kan, die niet, zijn ooren
Leen, tot wat men lezen zal.
'K weet wel dat ghy uwe kaeken
In zult trekken door een lach,
Als ghy hoort zijn mal verslach,
Maer denkt, dat in zotte zaeken
Men wel ernstlik spreeken plag.
Komt nu altemael te zaemen
Meysjes, Jongmans, Oude lien,
Nu ghy 't al hebt door gezien,
Om hem, dankbaer na betaemen
Zijn verdiende loon te bien.
Maer wat loon doch is hy waerdigh,
'K stel't in uw beleefdigheidt,
Meysjes uw' inzonderheidt,
Die zoo zoet is, en zoo aerdigh
Wat voor loon ghy hem bereit.
I. Buyk.
|
|
Auteursrechtvrij