Dichtkonst van verscheide stoffen

[p. XIX]

[Melissa]

Toe-eigeningh aen de Oordeel-rijke en Konst-minnende joffrou, joffrou Anna Hazes.

DE zoetigheidt van de Rijmery is zoodanigh, Deuchtrijke Ioffrou ende hertlieve Nichte, dat zy meest aller gemoederen raekt, ende gelijk den Zeil-steen het stael, met een onzienelijke kracht na zich haelt; zoo dat veele (alleen uit lust) haer hier toe begeven, dien het aen verstant ontbreekt; ook wil de Poësy alleen van zulke gehanteert zijn, die de natuur daer toe schijnt geschikt te hebben, ende gelijk het spreukwoort zeidt, dat het ieder niet gebeurt dat hy den Paus spreeke; zoo is het ieder een niet gegeven dat by een goedt Dichter zy.

Het laet-dunken is zoo groot by de menschen, dat ieder, die maer een liedeken of knippel-vaersken maekt, zich voor een Poëet uitgeeft, en hem niet en schaemt door den Druk zijn dingen gemeen te maeken; al ist dikwils dat het een, als of het malwas, zinneloos is, ende het ander zoo lam dat het niet een voet verzetten kan, ende altemet een ende het zelvige schepzel met beide deze gebreeken beladen is, en ook veeltijdts zoo uitheems, dat de Moeder zelfs (ik laet vreemde staen) de Tael van haer eigen vrucht en telingh niet verstaet, welke rijmers meesten tijdt de namen ende de zin van de oude Poëtische historien zoo verbasterden, dat die geen, die de historien zoo wel als zijn dagelijx gebedt weet, niet bespeuren kan, zijn mening: gelijk zeeker Ioffroutje, U E. niet onbekent, onlanghs een gedrukt vers uit-lachten, daer Eureupe in stont voor Eurydice, welke Eureupe ter nauwer-noot na langh onderzoeken, door haren Orpheus (zo hy hem noemde) bekent wierd. [Hy pronuncieerde de é in Orpheus lang.] Wanneer ik dit zagh heb ik den trek die de Poësy in my verwekte in 't werk durven stellen, ende heb onder anderen dit Spel van Melissa gerijmt. Nu trek ik voort mijn onbeschaemde schoenen aen en breng het in 't licht: my daer in troostende, dat (al hoe-wel 't gezicht eens oordeel-rijken geests niet

[p. XX]

verdient nochte waerdigh is) het evenwel vermaeken kan en een lachjen veroorzaeken, door dien men alzoo veel om de Koekkoek als om de Nachtegael lacht: en men zal mijn stoutigheit oock te meer in 't goede nemen, als men op mijn jaren ziet, die noch niet veel zijnde, met geen mannelijk verstant begaeft zijn.

Als ik meende, dat ik dit volmaekt hadde, zach ik datter noch yets ontbrak, te weten, een schilt onder wiens schaduwe het zoude mogen schuilen, en van alle bitse pijlen en schimpende koegels bevrijt zijn.

Dies nam ik voor, scherpsinnige Ioffrou en waerde Nichte, dit U E. toe te eigenen, met vertrouwen, dat (indien 't onder het loof van U E. naem mochte beschaduwet zijn) het onbeschadigt door des neuswijzes pieken en lasteraers degens zal mogen wandelen: door dien U E. deught ende wetenschap zoo groot is, dat de nijders tongen en achterklappers lasteringen van U E. als een hal van een muer en een hamer van een aenbeelt wederom te rug stuiten, van daer die gekomen zijn.

Ik beken gaern, dat dit mallicheitje, mits zijne slechtheidt, niet waerdigh en is de borst weer van U E. naem te lenen: maer als ik zie op U E. discretie, die niet alleen op de daet merkt, maer ook op de goede wille let, verstoute ik my en koom U E. dit werxken op-dragen, U E. biddende niet zoo zeer op het opgedragene als op het goede hert van den op-drager te willen sien, die sich onontknooplijk aen U E. verbonden houdt, indien U E. dit kleintjen met geen afkeerigh gelaet gelieve te ontfangen; 't welk op U E. van herten verzoekt

U E. Dienstw. en verplichte Dienaer en Neef

Jan Beets.

In Hoorn desen 16. Decemb. Anno 1626.