De oorlog

[p. 12]

III

 

AARDGEESTEN

 

DAAR dagen ze op de legerscharen!

 

De wolken duizlen in de lucht,

 

De bodem dreunt bij 't krijgsgerucht,

 

Hol-dondrend hun vooruitgevaren.

 

Zij wentlen traag van kim tot kim,

 

Als reuzendraken voort, en vonkelen,

 

Bij 't alvergruizlend voorwaartskronkelen,

 

Alom van brons- en staalgeglim.

 

Zij wentlen voort; en, wat zij raken,

 

Oogst, bosschen, dorpen, steden blaken.

 

Zij wentlen voort, ontzachlijk-grootsch,

 

Totdat ze in 't einde elkaar genaken,

 

En, dreigend-stil, zich vaerdig maken

 

Voor 't plechtig hooggetij des doods.

 

GEESTEN DER DUISTERNIS

 

 

 

Een bliksem verkondt:

 

De slag is begonnen!

 

't Onweer barst uit duizend kanonnen

 

Buldrend in 't rond.

[p. 13]

 

Snel-voortrollende, mengelt zich onder

 

't Gekraak van hun donder

 

Het schettrend geknal

 

Van 't vuur der musketten.

 

't Luchtruim schokten davert, of 't zal

 

Scheurende storten en alles verpletten.

 

Mannen, staat pal!

 

Snuift den damp met volle togen!

 

Kruidgeur maakt den boezem vrij

 

Van den schrik en 't laf meedoogen,

 

En ontsteekt in hart en oogen

 

Razernij.

 

 

 

Hoor! hoor!

 

Dwars door d' alles omhullenden smoor,

 

Kogels, kartetsen, granaten, houwitsen,

 

Fluiten en flitsen,

 

Ronken en duilen!

 

Hoor! hoe de bommen

 

Bliksmend verknettren te midden der drommen

 

Hoor! hoor! hoe 't kermend gekrijt,

 

't Jammerend huilen

 

En 't jankende schreien,

 

Boven de reien,

 

't Klaatrend en dreunend gedonder doorsnijdt!

[p. 14]

 

Voort! voort!

 

Ten broedermoord!

 

Voort de gepantserde, zware schadronnen,

 

Met lans en zwaard,

 

In dreunende vaart,

 

Tegen den muur der dichte kolonnen!

 

Alles verplet en vertrappeld ter aard!

 

Voort de kanonnen,

 

Hotsend en rotsend op raatlende wielen!

 

Voort, door modder en rookende plassen,

 

Over de tassen

 

Van allen die vielen,

 

Dooden en levenden al te gelijk

 

Malend en morzlend tot lillende slijk!

 

 

 

Heisa! bravo! zoo is 't goed,

 

Menschenbroed!...

 

Zie! als zeeën, die verwoed

 

Samenhorten,

 

Stormen en storten

 

Al de kohorten

 

Elkaar te gemoet.

 

Zie! wat een warling van mannen en paarden,

 

Zich huilend bespringend,

 

Neersaablend ter aarde, en

 

Weder verdringend!

[p. 15]

 

Wat knarzen van zwaarden

 

En bajonetten,

 

Hakkend en stekend,

 

Knakkend en brekend!

 

Wat smakkend verpletten

 

Van gierende kolven!

 

Heisa! bravo! tiegers en wolven!

 

Zoo is 't goed!

 

Worgt als ontzinden!

 

Houwt in den blinden

 

Op vijand en vrinden!

 

Plast, en plonst, en baggert in 't bloed!

VERWINNAARS	VERWONNELINGEN
Hoezee! hoezee!	Wee! wee!
Hoezee! wij zegepralen!	't Recht vermoord!
De vijand ligt geveld!	In een bloedige zee
Langs heuvelen en dalen,	De vrijheid versmoord!
Wie, die zijn lijken telt?	Wee!
Luidt, klokken! dondermonden,	Gapende wonden,
Brandt los, en helpt verkonden	Wraakroepende monden,
Door alle waereldronden:	Helpt het verkonden;
De zege is ons! hoezee!	Wee!

[p. 16]

Strooit, maagden, roos en palmen!	Boven het psalmen,
Zingt, priesters, jubelpsalmen,	En wierookwalmen,
Bij 't plechtig wierookwalmen!	Moet het weergalmen:
De zege is ons! hoezee!	Wee!
U, Jehovah-Sebaoth,	Gevloekt zij 't lot!
U, der legerscharen God,	Of leeft er geen God
Lof en eer!	Meer?...
Uwe almachte rechterhand	Sla dan uw hand
Streed met ons, en sloeg in't zand	Den dwingeland
's Vijands heir!	Neer,
Lof en eer,	Heer!
In der eeuwen eeuwen,
U, Jehovah-Sebaoth,	Gevloekt zij 't lot,
God!	Gevloekt bij God!