Jongelingsdroomen(1853)–Jan van Beers– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 28] [p. 28] De roozelaer op mijne venster. Wat stond hij daer lief op mijn venster te blozen, Met lonkende knopjes en gloeiende roozen, Die 't lispelend windje kwam kussen en kozen, Die trilden van wellust bij 't zoete gevlei! Hoe blonk elke dauwdrop bij 't morgendzonschemelen! Wat deed hij al geuren mijn kamer doorwemelen! O roozlaer! wat waert ge toch schoon in den mei! En 'k was toen als gij, o mijn roozlaer! toen gloeide Er ook in mijn hert eene meizon; toen bloeide Er rooze bij rooze in dat hert, en er stoeide [pagina 29] [p. 29] Geen windje dan 't windje der vreugde voor mij; En, kwam er somwijlen een zucht uit mijn boezem, 't Was 't zuchtje der weelde, 't was, bloemen, uw bloesem; Want, roozlaer, mijn hert was een roozlaer als gij. En nu, ach! nu staet hij daer eenzaem te treuren, De roozlaer! alsof hij aen gloeiende kleuren, Aen knopjes en dropjes en balsmende geuren, Aen meizon en windjes stil-mijmerend dacht! Want 't is in het najaer: en gelende bladen, En enkele doornige stengels verraden, Helaes! nog alleen zijne vorige pracht! En gij, o mijn herte! waer is thans uw weelde? Gij roozlaer, waer is de zefier die u streelde? De zon die zoo lief door uw bloemenpracht speelde? Waer zijn thans uw bloemen? - O! 't najaer verscheen: En mij blijft ook niets dan herdenken en treuren; En daer, waer de bloemen eens stonden, daer scheuren De nijdige dorens mijn hert nog alleen. En, roozlaer, haest zal weêr de meizon heur stralen Met koestrende liefde op u neder doen dalen; [pagina 30] [p. 30] En dan zult ge weêr op mijn venster staen pralen, Met loover en bloemen zoo frisch als weleer. Maer, hemel! als eenmael de rukwind der smerte De bloemen verstrooid heeft, de bloemen van 't herte, Zeg, brengt dan de meizon die bloemen ook weêr? 1844. Vorige Volgende