Klein werk: de Opuscula Hebraea Graeca Latina et Gallica, prosaica et metrica van Anna Maria van Schurman (1607-1678)

[p. 334]

25. Gedicht voor Utricia Ogle

Op de goede aankomst en het verblijf van de hoogedele en deugdzame dame, mevrouw Utricia Ogle, bijgenaamd Zwaan, te Utrecht in de maand november 1647.

Nymf, wier hemels gezang ons betovert, het koor van engelen waardig.
Zal ik je lof uitspreken? Nee, mooie Ster van het Hof, ik zal liever het geluk vermelden dat deze stad waar jij je verblijf houdt, te beurt gevallen is.
Want om jouw lof, jouw luit, jouw stem en jouw gratie te bezingen,
daarvoor zou het nodig zijn om het te imiteren en om jouw sporen te volgen.
Jouw Psalmen, bezield door een goddelijke beweging, hebben macht om een hart van diamant zacht te maken.
Nu eens zijn het hun zachte accenten die ons in tranen doen wegsmelten,
dan weer doen ze ons de geest verliezen in de vreugdes van hun charmes.
Wat de oudheid heeft bedacht (zoals men gelooft) om zich te doen bewonderen, kan ik nu hier aan de mensen wijzen:
Amfion's lier⁶⁷⁷, de muziek van Orpheus⁶⁷⁸, zijn geen ficties meer van een fantastisch idee.
Zij is nu hier de Phoenix⁶⁷⁹, de enige Zwarte Zwaan, de winternachtegaal, die zich bij ons laat zien.
Zal ik je een Nederlandse nymf noemen, als ik naar je wieg kijk?
Of ben je een Engelse nymf? Omdat vroeger onder die hemel geleerde Muzen jou hebben gevoed met het zoetste water van de Helicon?
Nee, dat is niet genoeg: zowel Spanje als Frankrijk als Italië willen er de eer van krijgen.
Want jij hebt er de airs, de charmes, de accoorden van behouden, om de ziel van de levenden te verrukken, en om haar aan doden terug te geven.
Kortom, jij bent bijna de bevalligheid zelf, zodat de hele wereld jou om 't hardste

677 Amfion: koning van Thebe. Toen zijn stad ommuurd moest worden, speelde hij zo fraai op de lier dat de stenen zich vanzelf aaneenvoegden.

678 Orpheus: mythische zanger die zo betoverend op een lier kon spelen dat wilde dieren, bomen en rotsen werden ontroerd.

679 Phoenix: mythische vogel die zich na 500 jaar op zijn nest verbrandde en nieuw uit zijn as herrees.

[p. 335]

 

bewondert en liefheeft.

 

Hartelijk welkom in Utrecht, de stad die jou je naam gaf:

 

jij maakt haar nog meer befaamd.