Tragedie ofte treur-spel, van Edipes en Antigone

Het derde bedrijf, de seste uytcomst.

Koddigert, Macolphus, Broeshert.
Elck met een hellebaert om de dooden te bevvaren.

Koddig.

VVEl waer sullen wy staen om wel te houden wacht?

Macolp.

Ginder in geenen hoeck daer heeft de wint geen kracht:
Want soo wy stonden hier, den stanck sou ons verjaghen.

Broersh.

Voorwaer dat's wel bedocht, dat's wel nae mijn behaghe

Com gaen wy alle dry, en passen op ons stuck.

Macolp.

En wie ghevangen wert, komt seecker inden druck.

Koddig.

Hola, daer komter een, laet ons doch van hier wijcken,
Om sien wat dat dees Maecht nu hier sal laten blijcken.

Antigone

Ha, ick rampsalich mensch, en sal ick nimmer niet,

Eens g'raecken uyt mijn quel, en bitterlijck verdriet,
Die ick helaes so langh! hier heb moeten verdraghen,
Vol hertseer en ghequel, met suchten en met klaghen.
Maer dat en waer noch niet, dat dit maer waer volbrocht
'Tgeen ick met vrye wil mee van mijn Suster socht:
Diet niet en dorst bestaen, mijn Broeder te begraven,
Door vrees van een Tyran, die yeder wil verbraven:
Maer ick en vrees hem niet, ick salt noch al bestaen,
En ist dat ick't volbrengh, soo is mijn quel ghedaen:
Dan sal ick zijn verheucht, dan sal mijn vreucht vermeeren,
Maer eerder seecker niet, eer ick krijgh mijn begeeren:

Daerom soo soeck ick weer.

Ach Broeder Prins en Heer!

[fol. D2v]

 

Heb ick u hier ghevonden,

 

Verslaeghen en vol wonden.

 

D'welck my mijn hert doorsnijt,

 

Wel nu 't is meer dan tijt.

 

Dat ghy comt inder aerden,

 

Macolph.

 

Daer gaetse een aenvaerden.

Zy neemt sijn Harnas af sonder spreecken, terwyle staen de andere dry en sien, ende spreecken soetjens tegen malcanderen, ende wysen al op haer, ende sien wat sy hebben wil.

 

Antigone

 

O Goden groot van macht,

 

Hebt ghy nu eenich cracht,

 

Soo laet het nu hier blijcken,

 

En wilt my niet afwijcken:

 

Want laes! dees teere hert,

 

Is soo in rou verwert,

 

Dat ick't niet kan verdraeghen.

 

Daerom ist u behaeghen,

 

Soo gheeft my nu bystant,

 

Om mijn broeder in't sant.

 

Of in d'aerd' te begraeven,

 

Dat hy gheen swerte Raeven

 

En voedet met zijn vleys,

 

O Goden dits mijn eys.

Hier gaetse hem begraven, ende zy blyven een weynich staen, om te sien wat zy doen wil, met dat zy de Schop inde handt neemt om hem met d'aerde te bedecken, soo comen zy voort ende vangen haer.

 

Macolp.

 

T'sa alle dry'ghelijcke,

 

Koddig.

 

Sy sal ons niet ontwijcken.

 

Antigone

 

Ha! ongeluck te groot, Ha! toeval al te wreet,

 

Macolp.

 

Van ongeluck of gh'luck, int minst ick niet en weet.

 

Ghy moet nu met ons voort.

 

Broersh.

 

Gheeft u by ons ghevanghen.

 

Antigone

 

Ick sal't ghewillich doen,

 

Koddig.

 

Waer nae hadt ghy verlanghen?

 

Antigone

 

Om 't gheen ghy hebt ghesien?

 

Waer wilt ghy my doch leyden?

 

Macolp.

 

Na Creon ons Coninck,

 

Koddig.

 

En dat oock sonder beyden.

 

Antigone

 

Voorwaer ick ben te vreen, als ghy maer t'samen wilt,

 

Want daer me wert mijn quel, helacy! eens ghestilt.

 

Macolp.

 

Wel nu soo gaen wy voort om onse plicht te toonen,

 

Broersh.

 

En ick hoop den Coninck sal ons dubbel weerom loonen.

Binnen.