[1596.] met sijnen Coninck versoent was / ende dat hy hem ghetrouwelijck woude dienen/ soo heeft hy/ sulcx vernomen hebbende / soo veel te weghe ghebracht / dat dese Stadt haer gheheelijck heeft ghegheven onder de ghehoorsaemheyt van haren Coninck.
Sijn Hoocheyt is den xxvii. Novembris, Anno 1595. uyt Turin in Piemont vertrocken / ende hy is ghereyst door Savoyen / gheconvoyeert ofte beleyt zijnde van den Grave Martinengo, ende van Amadeo Bastaert van Savoyen / tot Besanson in der Graefschap van Bourgongien; van daer voorts nae Loreynen / alwaer hem uyt Neder-landt te gemoete quamen Philips van Croys Grave van Solre / ende andere Neder-landtsche Heeren. Den xxix. Ianuarij is de Vorstelijcke Cardinael te Lutzenburgh aen-ghecomen/ daer hem verwachtende waren de Hertoghe van Pastrana, ende de Hertoghe van Feria, met meer andere soo Neder-landtsche als Spaensche Heeren; Oock is Ernestus van Beyeren / Ceur-Vorst van Ceulen/ sijne Doorluchticheyt comen begroeten te Rhimay in het Landt van Namen / op den viii. Februarij 1596. Behalven dat de Vorstelijcke Cardinael by sich hadde [1596.] de wel ses duysent Man te voet / ende ontrent duysent Peerden: Soo zijn hem noch te ghemoete ghesonden uyt Neder-landt/ acht Regimenten Neder-landts Voet-volc / met een Regiment Hooch-Duytsche/ende wel duysent Peerden/ tot Marche in Famine toe. Dus sterck quam Albertus aen / uyt vreese van der Staten Crijchs-volck / dat daghelijcx daer om her lach te sweven / ende geern sulck eenen grooten visch soude ghevanghen hebben. De Francoysen loerden oock op hem / ende hadden eenen aen-slach op Landrecht / dien sy op derthien-avondt meynden in het werck te stellen / maer die van binnen lonten rieckende namen acht Compagnien Neapolitanen in de Stadt / waer door den aen-slach achter bleef.
Albertus brocht nevens andere natien van volck/ wel drie duysent soo Spaenjaerden / als Jtalianen/ nieu aen-genomen volck/daer de plaghe onder quam/ soo dat haerder veele storven eer sy in Neder-landt quamen / om ons te plaghen.
Si Deus pro nobis, quis contra nos?
Parce pio generi, & proprius res aspice nostras,
Caussa tua est, caussam, Christe, tuere tuam.