De warachtighe historie van doctor Johannes Faustus
(2004)–Carel Baten– Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 53r]
| |
ment bedacht hadde, omdat hy hem altijt seer wel ghedraghen hadde ende zijne secretenGa naar margenoot1 niemant gheopenbaert en hadde. Daerom soo verre als hy noch yet van hem begheerde, sulcks en soude hem niet gheweyghert worden. Doen begheerde den dienaer zijne boecken ende eenighe andere consten, waerop dat hem Faustus antwoorde: ‘Soveel mijne boecken belangtGa naar margenoot2, die zijn u alreede toegheschickt, doch met alsulcken conditie dat ghy die niet en sult laten aen den dach comen, maer uwe profijt daermede sult doen ende daerin neerstich sult studeeren. Ten anderen soo begheerdy mijne consten die ghy dochGa naar margenoot3 hebben sult, soo verre als ghy mijne boecken liefhebt ende u aen niemant en kentGa naar margenoot4, maer alleene daerby blijft.’ Noch seyde Doctor Faustus: ‘Mitsdien mijnen gheest Mephostophiles my niet langher te dienen schuldich en is -daerom dat ic u dien niet overlaten en mach-, so sal ick u eenen anderen geest toeschicken, so verre als ghy eenen begheert.’ Dry daghen daerna so roept hy zijnen dienaer wederom tot hem ende hielt hem voor hoe dat hy hem eenen geest verwecken wilde, so verre als hy noch daertoe ghesint ware. Ende hy soude segghen in wat ghedaente dat hy begheerde dat hy hem soude verschijnen. Daerop dat hi antwoort: ‘Mijn heere ende vader, ick begheere hem in de gedaente van een simmeGa naar margenoot5. Daertoe in soo grooten forme ende grootte, als een simme is.’ Daerop soo verscheen hem eenen geest in de gedaente ende in de forme van een simme die in de camer spranck ende Doctor Faustus sprack: ‘Siet daer is sy, maer sy en sal u niet te dienste wesen dan naer mijne doot. Ende als mijnen geest Mephostophiles van my ghenomen is ende hem niet meer en sult sien ende ghy u comt aen hem te verschrijven ende over te geven, so suldy hem noemen den Auwerhaen,aant. mits dat hy aldus ghenaemt wort. Daerby soo bidde ick dat ghy mijne conste, mijne daden ende al wat ick ghedaen hebbe, niet en sult openbaren vooraleer ick doodt ben. Alsdan so meuchdy die opteyckenen, tesamenschrijven ende in eene historie tesamenbringhen, daertoe dat u uwen geest Auwerhaen helpen sal. Ende ofGa naar margenoot6 ghy ergens yet in vergeten hadt, dat sal hy u helpen gedencken, want men sal alsulcke mijne daden ende geschiedenissen van u willen | |
[Folio 53v]
| |
hebben.’ Den voorszeyden dienaer beloofde sulcx alles also te doene ende gaf hem daerop de hant. Ende hy en bedancte hem niet alleene voor alle ontfangene weldaden, maer insonderheyt voor tghene, daermede hy hem in zijn testament versorcht ende ghedachtGa naar margenoot1 heeft. Ende voorts beloofde hy hem met den gheest Auwerhaen trouwelick te volghen. |
|