De warachtighe historie van doctor Johannes Faustus
(2004)–Carel Baten–
Auteursrechtelijk beschermdVan vier tooveraers die malcanderen het hooft afhieuwenGa naar margenoot10 ende wederom opsetten, waerby dat Doctor Faustus oock tsyne dede.DOctor Faustus quam in de vasten tot Francfort in de misseGa naar margenoot11, denwelcken zijnen geest Mephosto- | |
[Folio 47v]
| |
philes onderrichte hoe dat in een seker herberghe by de Jodestrate vier toovenaers waren die malcanderen het hooft afhoudenGa naar margenoot1 ende die tot den barbierGa naar margenoot2 schicktenGa naar margenoot3 om de voorseyde hoofden te comen barbieren, hetwelcke veel lieden aensaghen. Dit verdrootGa naar margenoot4 Fausto, want hy meynde dat hy alleene des duyvels hane in den corfGa naar margenoot5 was. Hy ghinck derwaerder om sulcx te besiene, aldaer de toovenaers tesamen waren om haer spel te spelen ende de hoofden af te houwen, by dewelcke dat den barbier was die haer soude accoutrerenGa naar margenoot6. Ende sy hadden op de tafel eenen verloodenGa naar margenoot7 pot met ghedistileert water. Deghene die onder henlieden den principaelsten toovenaer was -dat was deghene die lestGa naar margenoot8 afhoude-, deselve tooverde vooreersten een lelie in den voorszeyden pot die groene stont ende hy noemde die den wortel des levens. Daerop houde hy den eersten het hooft af, liet het hooft barbieren ende hy sette hem hetselve wederomme daerop. Stracx so verswant de lelie ende hy hadde zijn hooft wederom ghesont. Ende also dede hy oock den tweeden ende den derden die oock hare leliën int water hadden ende daerop dat hare hoofden gebarbiert ende wederom opgheset wierden. Als nu den lesten ende den principaelsten soude het hooft worden afghehouwen ende zijne lelie oock int water bloeyde, soo wiert hem oock het hooft afghesmeten. Ende als men zijn hooft soude barbieren in Faustus presentie, dewelcke alsulcken boeverije speet ende de hooveerdicheyt des oppersten toovenaers verdroot, omdat hy hem so trotsich met lachenden monde liet het hooft afhouwen, soo trat Doctor Faustus naer de tafel toe, aldaer den pot ende de lelie stont, nam een mes ende houde oock de bloemme af ende brack den steel in stucken dat sulcx niemant en conde ghewaer worden. Als nu de toovenaers dit saghen, soo was alle hare conste te nieteGa naar margenoot9 ende en costen haere ghesellen niet meer het hooft opsetten. Waerover dat desen boosen mensche alsoo in sonden moeste sterven ende verderven, ghelijck oock de duyvel ten lesten alle zijne dienaers alsulcken loon gheeft. Maer de toovenaers en wisten niet hoe dat het met de afghehouwen lelie was toeghegaen ende sy en wisten niet dat Doctor Faustus sulcx ghedaen hadde. |
|