De warachtighe historie van doctor Johannes Faustus
(2004)–Carel Baten–
Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 40v]
| |
mede ende sy waren aenghename gasten. Als nu den wijn begoste int hooft te loopen, so wort er over tafel van schoone vrouwen ghecoutGa naar margenoot1, waeronder datter eenen was die gheene vrouwe op der werelt liever en soude sien als de schoone Helenaaant. uut Grieckenlant, waerdoor dat de schoone stadt van Troyen te gronde ghegaen was. Sy moeste oock schoone gheweest zijn, dewijle sy haren man ontnomen was ende daeruut dat alle dese beroerteGa naar margenoot2 veroorsaeckte. Doctor Faustus sprac ende seyde: ‘Mitsdien dat ghylieden alle tsamen soo begeerich zijt de ghedaente der coninginne Helena, Menelai huysvrouweGa naar margenoot3, te sien, welcke de schoonste in GreciaGa naar margenoot4 gheweest is, soo wille ick u deselve voorstellen, opdat ghy persoonelick haren geest, forme ende gedaente, evenghelijckGa naar margenoot5 sy in haer leven gheweest is, sien meucht, ghelijck ick oock Carolo QuintoGa naar margenoot6 zijn begheeren, met representatieGa naar margenoot7 van de gedaente ende forme van den keyser Alexandri Magni ende zijn huysvrouwe, volbracht hebbe.’ Daerop so verboodt Faustus datter niemant niet spreken en soude noch van der tafel en soude opstaen noch oock deselve trachten te ontfanghen. Daermede ghinck hy ter cameren uut. Als hy nu wederom daerinne quam, so volchde hem de coninginne Helena stracks naerGa naar margenoot8 die soo wonderlick schoone was dat de studenten niet en wisten of sy by haerselven warenGa naar margenoot9 ofte niet. Dese voorszeyde Helena verscheen in een swart purpuren cleet. Sy was met den hangenden hayre, hetwelcke ghelijck een blinckende goudt was. Sy hadde bruyne ooghen, een seer lieffelick aenghesicht, een ronde hooft. Hare lippen waren soo root als een crieckeGa naar margenoot10 met een cleyne mondeken. Sy hadde eenen hals ghelijck een witte swane, roode bloosende caecxkensGa naar margenoot11, een seer schoone ghelatGa naar margenoot12 aenghesicht ende sy was lanck ende rischGa naar margenoot13 van persoone. In somma: daer en was niet aen ghebreck. Sy sach rontomme over de gheheele camer met een seer lodderlickeGa naar margenoot14 ghesichte, waerdoor dat dese studenten tot harer liefde ontstaken. Maer also sy deselve voor eenen gheest achteden, soo verginck haerlieder seer lichtelick alsulcken liefde ende Helena ghinck also met Doctor Fausto wederomme uut de camer. Als nu de studenten dit altsamen ghesien hadden, so ba- | |
[Folio 41r]
| |
den sy Doctor Faustus dat hy sooveel soude willen doen ende haer deselve noch eens voorstellen, opdat sy eenen schilder mochten medebrengen om haer te laten afschilderen. Maer Doctor Faustus heeft haerlieder sulcx geweygert ende seyde dat hy haren geest niet alletijde en conde verweckenGa naar margenoot1. Maer hy wilde haerlieder daervan wel een conterfeytselGa naar margenoot2 doen hebben, waernaer dat sy eene mochten doen namaken, ghelijck ooc sulcx gheschiede. Ende den schilder maeckte daeraf diversche patroonenGa naar margenoot3, dewelcke hy herwaerts ende derwaerts wechschickteGa naar margenoot4, want het was een uutnemende schoone conterfeitsel van eene vrouwe. Maer wie dat Fausto hetselve conterfeitsel vooreersten hadde gheschildert en heeft men noyt connen geweten. Ende als de studenten te bedde ghegaen waren, so en costen sy niet geslapen, omdat sy hare ghedaente uut haren sin niet gestellen en costen. Waeruut dat men mercken can dat de duyvel menichmaels de menschen tot liefde verweckt, waerdoor dat sy tot alle hoererije gheraken ende daeruut niet lichtelick te trecken en zijn. |
|