De warachtighe historie van doctor Johannes Faustus
(2004)–Carel Baten–
Auteursrechtelijk beschermdWat Doctor Faustus voor een aventure aen des vorsten van Aenholts hofGa naar margenoot2 bedreven heeft.DOctor Faustus quam eens op eenen tijt int hof van den vorst van Anhaltaant. etc. in januario, dewelcke hem alle gonste beweesGa naar margenoot3. Hy mercte, aen tafel sittende, dat de vorstinne bevrucht was. Ende als men nu de tafel opnam ende het bancket opdiende, soo seyde Doctor Faustus tot de hertoginne: ‘Genadige vrouwe, ic hebbe altijt gehoort dat de bevruchte vrouwen vremde lusten gecrijgen. Ic bidde uwe genade: en wille my niet verswijgen waertoe sy soude mogen lust ende begheerte hebben.’ Waerop dat sy hem antwoorde: ‘Heer Doctor, ic en salt u voorwaer niet verswijgen, als namelic, so verre alst in den voorwinter ware, so soude ic wenschen dat ic mijnen buyc vol druyven ende fruyts eten mochte.’ Daerop dat Doctor Faustus seyde: ‘Ic wil uwe genade wel lichtelicGa naar margenoot4 daeraen helpen ende ic wille maken dat uwe genade in een half ure daervan sal soveel hebben als ghy sout moghen wenschen.’ Met dies so nam hy 2 silveren schotels, dewelcke hy voor uut de venster sette, ende alst nu tijt was, so greep hy die in de hant buyten de venster ende nam de schotelen weder tot hem. De eene was een schotel met witte ende blauwe druyven, d’ander was vol appelen ende vol peeren, maer het was een vremde soorte van appelen ende peeren, dewelcke hy de vorstinne voorsette, ende seyde: ‘Uwe genade en sal haer niet schromen daervan te eten, want sy comen uut vremde landen, aldaer hem nu den somer te eyndigen comt.’ Ende de vorstinne at van dit fruyt met grooten lust ende verwonderinge. Den vorst en conde niet laten te vraghen hoe dat sulckx mochte toegaen. Daerop dat Doctor Faustus antwoorde: ‘Genadige heere, uwe genade sal weten dat het jaer in twee circkelen der werelt verdeylt is. Want alst hier winter is, so ist op een ander plaetse somer, mits den hemel ront is ende de sonne nu ten alderhoochsten geclommen is, waerover dat wy nu corte dagen ende den winter alhier hebben, maer in oriëntenGa naar margenoot5 ende in occidentenGa naar margenoot6, gelijck in SabaGa naar margenoot7 ende in Indiën, daer daelt de sonne, alwaer dat sy nu den somer hebben ende twee- | |
[Folio 37v]
| |
maels vruchten op een jaer. Item so ist by ons nacht alst aldaer dach is, want de sonne is alsdan onder de aerde gegaen. Gelijck by exempleGa naar margenoot1: de zee loopt hooger alsGa naar margenoot2 de werelt staet. Ende wanneer nu deselveGa naar margenoot3 den alderhoochsten niet gehoorsaem en ware, so soude de voorszeyde zee de werelt in een oogeblic verderven. Op dusdanigen voetGa naar margenoot4, genadige heere, hebbe ic mijnen geest daerhenen gesonden, hetwelc eenen snelvliegenden geest is ende hem in een oogenblic in alsulcken gedaente veranderen can gelijc hy wilt. Die heeft ons alhier de druyven ende het fruyt gebracht.’ Ende den hertoghe hoorde dese dingen met verwonderinghe aen. |
|