De warachtighe historie van doctor Johannes Faustus
(2004)–Carel Baten–
Auteursrechtelijk beschermdHier volcht nu het tweede deel deser historie van Doctor Faustus, den uutnemendenGa naar margenoot1 grooten toovenaer.
 ALs nu Doctor Faustus vanGa naar margenoot3 godtsalighe vraghen gheen andtwoorde meer van den gheest ghecrijgen en conde, soo moest hijt alsoo daerby laten blijven. Ende hy beghoste daernaer almenackenGa naar margenoot4 te maken,aant. want hy was doen-ter-tijt een goede astrologus oft almenackmakerGa naar margenoot+, wel ervaren, ende van zijnen gheest wel gheleert in de sterrenconste ende int beschrijven van prognosticatiënGa naar margenoot5,aant. ghelijck alle de werelt wel kennelick isGa naar margenoot6 dat al tghene dat hy geschreven heeft, al tgene dat van ander mathematicisGa naar margenoot7 gheschreven is, te boven gaet. Van ghelijcken so stemden alle zijne practijckenGa naar margenoot8 (die hy heeren ende vorsten toeschreef) overeen, want hy reguleerde hemGa naar margenoot9 naer zijns gheests prognosticeren ende voorseggingen van alle toecomende dingen ende geschiedenissen, dewelcke oock alsoo volchden. Sijne almenacken wierden oock seer gepresen boven alle andere, want hy en settede nietGa naar margenoot10 in zijne almenacken ofte het en gheviel alsoGa naar margenoot11, ghelijc als | |
[Folio 17r]
| |
hy schreef van nevel, van wint, van sneeu, van regen, van hitte, van donder, van hagel etc., so gebeurdet oock also. Sijne almenacken en waren niet gelijck andere, die in de astrologie niet wel ervaren en zijn, ende in den winter van coude, van vorst ofte van sneeu, ende in den somer van hitte, van donder ende van onweder schrijven. Hy settede oock in zijne prognosticatiën den tijt ende de stondeGa naar margenoot1, wanneer ende watter toecomstich gheschieden soude. Hy waerschoude elcke heerschappeGa naar margenoot2 int besundereGa naar margenoot3, gelijck als d’eene met dieren tijtGa naar margenoot4, d’ander met oorloghe oft peste souden aenghegrepen worden, ghelijck sulcx de duyvel, uut ervaringe der natueren ende uut het sondighe leven des menschen, veel toecoemstighe gramschappen des Heeren tevoren sien conde. |
|