Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden jaere
(1614)–Rumoldus Batavus–
AuteursrechtvrijOp die wijse: Hoe Lustelyck is ons de coele Mey ghedaen. etc.O Ihesu, bruydegom soet
Godes eenighen zoone,
Wy vallen u te voet,
Een Godt en drie persoone
Myn ziele thoont zolaes
Op huyden desen daeghen
Ghy hebt ghesonden Nicolas
Een vrient na v behaghen
In Licien leyt een stadt
Patharas wt vercoren,
Daer is Nicolaes Gods vadt
Van goede ouders gheboren
Hy gaf hem van zyn iuecht
Tot een zeer heylich leuen,
Dus ghy hier hooren muecht
Hoe dat zyn naem is verheuen.
Doen hy noch was een kint
Had hy den woen, en vridach in eeren
Suyverheyt heeft hy zo bemint
Van vrouwen ginck hy hem keeren
Hy waeckt, en vaste zeer veel
Dick heeft hy oock ghebeden,
In den hemel sochte hy zyn deel
Daerom castijde hy zyn leden.
Hy gaf aelmissen van zyn schaden
Wt miltheyt zonder schroomen,
Daer was een die drie dochters hadt
En tot armoede ghecomen,
| |
[pagina 121]
| |
Dese om te winnen den cost
Souden zy leuen, ende eeten
Syn dochters onteeren moest
Dit quam Nicolaes te weten.
Hy ginck op eenen tijt,
Dat het niemant soude weten
En nam veel gelts subyt,
Dat hy in zyn huys heeft ghesmeten
Als desen man nu opstont
Nae dat hy hadde ghebeden,
Al dit gelt dat hy daer vont
Hy aen zyn kints huwelyck besteden
Als sinte Nicolaes dit sach,
Hy heeft noch twee mael gelt gesmeten
Den Vader met zyn ghewach
Quamt hier na te weten,
Dus heeft hy zijn liefde verclaert
Aen mannen ende vrouwen
Nae Ierusalem hy oock vaert
Om die heylige plaetsen te aenschouwen.
Als hijt al hadde besocht,
Daer Christus hadde gheleden
In Egipten wert hy ghebrocht
Daer dede hy wonder heden
Hy was oock tot Niceen
Int Concilium hooch verheuen.
Datmen tegens Arrius deen
Daer heeft hy zyn stem oock gegeuen.
Hy hoorde eens eenen stem
So hy was in gebeden,
Die sprack aldus tot hem
Nicolaes weest wel te vreden
Die vruchten die den acker heeft
Elders moet ghy die soecken
Onder de menschen v begheeft
Verbreyt myn naem in allen hoecken.
Nicolaes bedroefde hem doe
| |
[pagina 122]
| |
Waer hem Hodt toch woude wijsen
Hy reysde nae Mirren toe,
Daermen een Biscop soude kiesen
Hy quam hy by goet gheual,
T’snachts voor die Kerck dooren
Daer waren Priesters al,
En hebben hem Bisschop gecooren
Doen Nicolaes nu desen staet
Wt liefden had aen ghenomen
Hy belette alle quaet
Een yegelijck ginck hem schroomen
Hy en nutte gheenen vleys
Seer sober dede hy hem saden
Daer daech maer eenen reys
Was noyt door spijs verladen.
Hy was zeer hooch gheleert
Al in Gods weth verheuen
Van alle man wert hy ghe-eert
Door zyn seer Heylich leuen
Hy heeft God altoos ghedient
Wonder heeft Godt door hem bewesen
Hy was sijn besonder vrient
Hierom wert hy ghepresen.
Doen hy nu steruen sout
Sach hy de Engelen neder daelen
Hy heeft vast op Godt betrout
Die zyn siele oock dede halen
Die doot hy niet en vreest
Maer ginck daer na verlanghen
Godt beual hy sijnen Geest,
Die heeft hem oock ontfanghen.
|
|