Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden jaere
(1614)–Rumoldus Batavus– Auteursrechtvrij
[pagina 114]
| |
ende gaet op den voys: Ontvvaeckt nu Israel, doet op v ooren. etc.Ghy heylich Apostel, Andreas verheuen
Waert eerst Discipel al van sint Ian
Dese hebt ghy eens gaen begheuen
En hebt Christum ghehangen an
Want Iohannes getuychde daer van
Dat hy was des vaders woort
Het lammeken koene: dat daer soude versoenen
Den vader die op ons was verstoort.
Andreas heeft Christus voort aengehanghen
Maer doen hy nu ten hemel clom
En den H, Gheest nu hadde ontfanghen
Soo reysde hy de landen om
In Schijtia leerde hyt Cristendom
En brachte daer dese boodtschap goet
Dat Messias was gecomen tot haerder vromen
En had voor haer gestort zyn bloet
Tot Epicum hoordemen hem preeecken
En daer toe oock in Traciam
Andries dede daer menich teecken
Daer het volck door tot het geloue quam
Van daer hy weder zyn reyse nam
In een stadt genaemt Pataras,
Int lant van Achayen Daer ginck hy sayen
Gods woort daer noyt gehoort en was.
Die afgoden dede hy daer vernielen,
Haer tempels gebruyckten zy rechte voort
Veele menschen met hem aenvielen
En gheloofden daer aen Godes woort
Hy wijde Priesters, en Diakens hoort
Dese holpen hem in Christus bouw’,
Dus quamen daer met hoopen en lieten haer dopen
Beyde mannen ende vrouw.
| |
[pagina 115]
| |
Andreas lach een zeer heylich leuen
Aldus heeft hy Gods naem vermeert
Veel heeft hy hier door oorsaeck ghegeuen
Dat zy tot Christum sijn bekeert
Want den Apostel was haer seer weert
Tot alle menschen hy zijn liefde wt goot
Gods woort dede hy haer preecken: En genas haer gebreken
Waerom den rechter dit seer verdroodt.
Den rechter diemen Egeas doet noemen
Die d’wong het volck tot afgoderije
Den Apostel die is by hem ghecomen
Hy strafte desen rechter vry
Egeas sprack, hoe nae zijt ghy
Andreas, daermen my veel af seyt
Die daer ouerstreet onse geboden: En breeckt onse goden
En het volck tot uwen Christus leyt.
Den Apostel die heeftet al beleden
Hoort hoe dat hy zijn woorden volendt
Tot desen rechter door veel reden
Den Romeynen die zijn noch al verblent
Sy hebben Christum noch niet ghekent
En v valsche goden die sijn confuis
Begeert gy die vreucht hier bouen: gy moet gelouen
In Christus die daer sterf ant cruis.
Andreas die ginck voorts verclaren
Het gheloue in eenen Godt,
Oock die verborgen heden die daer waeren
In het cruis, maer hy wort bespot
Dus bleef desen rechter versodt
Maer Andries sprack hem straffelyck aen
Inder hellen sult gy branden? want gi maect tot schanden
Christum die ghy derft weder staen.
Den rechter dede hem slaen met roeden
Alsoo boos was dees catijf,
Dwelck zeer nadt waer van zynen bloeden
Aldus trackteerde hy syn heylich lijf.
Maer hy hinck aen Christum stijf,
| |
[pagina 116]
| |
Oock heeft Andreas aldaer gheleert
Dat hy offerde alle dagen het lan gods hoort dit gewagen
Die wort oock geeeten, en niet verteert.
Dit verwonderde Egeos bouen maten
Die niet wiste Gods mogentheyt,
Maer den Apostel heeft die ghelaten
En heeft hem die eere des cruys gheseyt
D’welck hem den rechter heeft op gheleyt
Want aent cruys te steruen hy hem verwees
Andries ginck hem verblijden, dat hy mochte lijden
Die het cruyce alzoo heerlyk prees.
Het volc was droeuich, zeer bouen maten
Om dat Andreas nu steruen most
Sy wouden hem noodt verlaten,
En hadden daer Herder gheern verlost
Maer den Apostel heeft haer ghetroost
Hy verlangende na zyn bruydegom soet
Dus is hy sonder schromen: By het cruys gecomen
D’welck hy zeer blydelyck heeft ghegroet.
Ick aenbidde v, O cruys verheuen
Riep Andreas met woord en coen
Mijn meester die heeft zynen gheest ghegeuen
Aen v, waerom soude ickt oock niet doen
Ick gaen my yoy v zeer spoen,
Christus heeft, die aen v oock hinck
V geheylicht met zyn leden: en door meer ander reden
Dat Andreas oock het cruis ontfinck
Doen ginckmen hem op het cruyce binden
Syn clederen hy selfs wt treckt,
Om synen Meester alsoo te vinden
Daer zyn zijn leden seer wtghereckt
Vant cruyce hy het volck toe spreckt
Want twee daghen hinck hy daer an
Egeas begonst te schromen, dus is hy ghecomen
Om den Apostel te nemen daer van.
Het volck ontfinck zeer schoone leeren
Vanden cruyce zo hy daer hinck,
| |
[pagina 117]
| |
Om Godt, en zyn Dienaers te eeren
Doen geschiede daer een wonder dinck
Want Godt synen gheest ontfinck
Soo Egeas daer gheloopen quam
Om hem los te maecken: Want het volc die spraken
En waren op den rechter gram.
Wilt ghy v nu noch doen bekeeren
Riep Andries tot Egeas,
En schicken v, nae den wil des Heeren
Soo coemt ghy noch wel te pas
Maer of v sinne nu anders was
Om my van den cruyce te doen
Dat is verlooren: Want ick worde vercooren
Om te ontfanghen des hemels croon
Soo men die banden nu aldaer ontdeden
Om hem te nemen al van het hout
Soo heeft Andreas den Heer ghebeden
Dat hy syn gheest toch haelen wout
Groot wonder wert daer aengheschout
Want een hemels licht quam daer
Dit heeft hem onschenen: En zoo reisde hy genen
Tot Godt syn hemelschen vaer.
Dit eynde van Andreas leuen
Hebt ghy myn broeders al hier gehoort
Soot die van Achayen hebben beschreuen
En tot ons is ghecomen voort
Hierom soo laet ons oock met accoort
Christum dienen in deser tijt
Soo sullen wy comen: Daer Andries is genomen
Inden hemel daer hy nu is verblijdt.
|
|