Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden jaere
(1614)–Rumoldus Batavus– AuteursrechtvrijOp die wijse: VVaeckt op ghy Christenen allen.Ghy Christenen doet op v ooren
En zyt niet doof op dit termijn
Men zal v hier laten horen
Gods wonder in sinte Kathrijn,
Tot Allexandrijen woonachtich,
Gheboren wt Coninckx gheslacht
| |
[pagina 110]
| |
Siet hoe dst Godt almachtich
Al door haer heeft ghewracht.
Sy was van lichaem zoo schoone
Niemant hadde by haer ghelijck
Men vant gheen vrou-persoone
Alsoo wijs, ende deghelijck,
Maximinus was doen Keyser van Romen
Seer tirannich, ende wreedt,
Al zijn volck deede hy comen
Daer hy den afgodt sacraficie deedt.
Die menschen met grooter hoopen
Worden gedwongen van desen tyran
Catharina daer eens quam loopen
Die den Keyser aldus sprack an
Inder hellen sult ghy branden
En een wich sijn verdoemt,
Dat ghy dne afgodt doet offerhanden
D’welck Godt alleene toecoemt.
O Keyser ghy soudet v schaemen
Dat ghy dus sijt versodt,
Om het volck aldus te vraemen
Tot het dienen van v afgodt,
Een Godt des hemels moetmen aenbeden
En offeren dien, alzoot betaemt
Den Keyser wert ontroert door dese reden
En als stom, zo was hy beschaemt.
Den Keyser verwonderde hem bouen maten
Van haer schoonheyt ende verstant
Hy heefse by hem ghelaten,
Haers gelycke hy noyt en vant
Hy dochte in syn plompe sinnen
Of zy gheen mensche en waer
Maer een van den godinnen
Hierom so bewaerde hy haer.
Terstont zo dede hy schrieuen
Al door zyn gansche rijck,
Met boden, en doorbrieuen,
| |
[pagina 111]
| |
Om wijse mannen seer autentick
Op dat sy souden kempen
Teghens een maghet valiant
Die aldaer gaet schempen
Ons goden tot grooten schant.
Vyftich wijsen daer met woorden begonnen
En hebbeb met Kathina ghedisputeert,
Maer Gods wijsheyt heeft haer ouerwonnen
En zyn alsamen tot Godt bekeert,
Sy beleden al den naem des Heeren
Dese vijftich int generael,
Den Keyser ginck zyn boosheyt op haer keeren
Hy verbrandense altemael.
Hier is het waer gheblecken
So Christus sprack met grooten vliet
Ghy en zult niet vresen te spreecken
Ick salt v ingeuen op dien tijt,
Den Keyser door woorden herd en sachten
Heeft dese maghet so aenghegaen
Maer zyn afgoden ginck zy verachten
En heeft hem vromelyck weerghestaen.
Doen hy haer niet conste beueeren
Noch door smeecken ondergaen,
Soo dede hy wt trecken haer cleeren
En liet haer lichaem twee uren slaen
Met ossen senuwen, O boosheden
Maer Cathrina met vromen moet
Heeft dese torment gheleden,
Wt liefde van haer Bruydegom soet
Die keyserinne seer hooch gheboren
Hoorde dit wonder van S. Katrijn
Gods gratie quam haer te voren
Sy ginck by dit maechdekijn,
Die den keyser hadde doen steecken
Inden kercker hoort myn vermaen
Ende om haer te spreecken
So is zy daer by ghegaen
| |
[pagina 112]
| |
Prophirius den ouerste der Soldaten
Die al noch heydens was,
Heeft die keyserinne ghelaten
By Catharina op dat pas
Dese maghet door den gheest des Heeren
Heeft al zoo veel te weghe ghebracht,
Dat die keyserinne haer ginck bekeeren
Oock Porphirio met al zyn wacht.
Als den Keyser dit quam te hooren
Dat dese hem al waren afghegaen
Soo ginck hy alzoo hem verstooren
Dat hy al haer dede het hooft afslaen
Die mans beminnen haer vrouwen
Maer dese keyser liet zyn eyghen wijf
Het hooft van haer lichaem houwen
En trock haer borsten al van haer lijf.
Dese hebben die croone ontfanghen
Van die eeuwige glorie soet,
Den keyser heeft Kathrina aengheganghen
Nae dat d’ander nu hadden ghestort haer bloet
Met smeecken, ende door drieghen
Heeft hy haer den wech gestroyt
Om haer van Godt te crieghen
Maer zy heeft sijn afgoden verfoyt
Doen dede den Keyser maecken
Twee raden seer vreesselyck
Die hy liet drayen, en kraecken
Om die maghet te doen een schrick
Mits zy stantastich wert beuonden
Soo is dese peerle delicaet
Op dese raders ghebonden,
Maer zy en hebben haer niet gheschaet.
Alsmen dese raden dese wenden
Opten seluen tijt terstont,
Dede Godt zynen Engel senden
Die dese Maghet ontbont
En dede die raeden loopen
| |
[pagina 113]
| |
Door die heydenen subijdt.
Die daer storuen met grooter hoopen
Maer dit en schaedt Cathrina niedt.
Den keyser sonder verbeyden,
Bracht die Maghet al buyter der stadt
Die haer ter doot ginck bereyden
En den Heere zeer vierich badt
V handen hebt ghy wtghesteecken
Aent cruys, sprack sy O Heer
En wilt mijn leedt niet wreecken
Dus badt zy, ende noch meer.
Wilt my, O Heere, oock gunnen
Dat dit mijn lichaem bloodt,
Niemant zal vinden kunnen
Dat ick v offere door myn doot
Wilt dit volck toch bewaren,
Dat hier rontsom my staet,
In v schaepskoy wiltse vergaren
Doet haer toch dese weldaet.
Oock die mijnen naem doet spreecken
Gheeft hem, O Heere, dat hy begheert
Doen ginck zy haren hals wtsteecken
Ootmoedich voor het sweert,
Voor t’bloet sachmen melck draeuen
Wt dut suyuer lichaem vray,
Gods Engelen hebbent begrauen
Al op den berch van Sinay.
Oorloof ghy Christenen te samen
In desen benauden tijt,
Wilt v om Christum niet schamen
Maer vromelyck hem belijdt,
Dese Martelaers gaetmen v verthoonen
Sy hebben oock menschen gheweest
Godt zalt v rijckelyck loonen,
Als ghy den bosen oock niet en vreest.
|
|