Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden jaere
(1614)–Rumoldus Batavus–
AuteursrechtvrijEnde men singet opten voys O Crancheyt des vleisch. etc.Laet ons louen die glorioose vrienden
Die by Godt nu inden hemel zyn,
En die in haer leuen hem vierich dienden
Nu is vergeten al haer wee, en pijn.
Hierom wy willen haer oock gaen prijsen
En gheuen Godt nochtans zyn eer
Die zyn glorie niet en can verliesen
Want hy is haer alder Heer.
| |
[pagina 102]
| |
Christus coemt ons selfs dit leeren
Als onsen alder liefsten vrient,
Dat zynen Vader daer wil eeren
Die hem alhier eerst heeft ghedient.
Hier inne wy den Heere nu volghen
Om haer te eeren met ootmoet,
Waerom zijt ghy op ons verbolghen
Als oftmen Gods eere vercorten doet.
Hebt ghy broeders niet wel ghelesen
Want dat staet gheschreuen wis
Datmen eeren zal alle desen,
Die daer eere toecomende is.
Wy en eeren haer niet als Goden
Maer als vrienden van onsen Godt
Want dus wort ons al t’samen gheboden
Waerom acht ghy ons dan sodt.
Altesamen zoo zyn wy immers leden
Van een H. Kercke, oft lichaem
Hier begeeren wy onse lidtmaten ghebeden
Want zy zyn Godt seer aenghenaem
Als den Heere hem vergramt om onse sonden
Ghelijck hy nv daghelijckx doet,
En zy met haer onbesmette monden
Bidden hem voor ons met ootmoet.
Die Engelen zyn mede onse broeders
Soo ons die schrift dat seyt,
En zijn ghestelt tot ons behoeders
Beschickende mede onse salicheyt.
Die zielen vande rechtueerdighe menschen
Dienen Godt, en zyn oock niet stil,
Onse salicheyt zy mede helpen, en wenschen
En zijn met Godt van eenen wil.
Het gheloof, ende hope sal ophouden
Ghelijck dat leert Sinte Paulus wel
Maer die liefde zal naemaels niet vercouden
Want zy inder eewicheyt blijuen sel.
Die liefde die is van dier natueren
| |
[pagina 103]
| |
Ghelijck een vier dat altoos leeft,
In haer selfs can zy niet alleene ghedueren
Maer gaet voorts in al dat haer aencleeft.
Christus thoont eerst zyn liefde warachtich
Hy bidt voor ons aen zynen hemelschen vaer
Soo doen inden Hemel zyn vrienden eendrachtich
En volghen het lammeken altoos naer,
Den Engel die badt voor die Ioodtsche naetie
In Babilonien gheuanghen op dat pas,
Hy worde verhoort, en Godt dede haer gracie
Want de seuentich iaer nu omme was.
Het is tegens natuere, souden Christus leden
Fansch doog, blint ende stomme zijn,
En heeft Omas, en Ieremias niet ghebeden
Voor Gods volck zoo wy lesen fijn.
Doen was den hemel noch gheslooten
En gheen ziele was Godts glorije present
Soude nu dat Godt zyn gratie wt heeft gegoten
Haer bidden door haer glorije zijn gheschent
Inden hemel daer Gods vrienden nu regneren
Daer is een sonderlinghe vruecht,
Als een sonder hem tot Godt gaet bekeeren
Soo is al dat hemelsche hyer verhuecht.
Godt door zijn goetheyt, die gaer begeeren
Altesamen ons eewighe salicheyt,
Syn vrienden moeten hier mede accordeeren
Anders zyn zy van haer hooft verspreyt
Ouer al die werelt in allen hoecken,
In alle groote heylighen alsoomen leest
Wt haer geschriften en na gelaten boecken
Heeft altoos dit gheloue gheweest.
Gods kercke Christus bruyt warachtich
Eert Godt huyden nae der ouder seed,
Met sijn moeder, alle heyligen eendrachtich
En begheert ootmoedich haren beed.
Bidt voor ons O vrienden des Heeren,
O broeders ghedenckt op onse ellendt
| |
[pagina 104]
| |
Dat wy ons alzoo moghen bekeeren
En comen tot v, by Godt present.
Die woeste zee zijt ghy ouer gheuaeren
Voor perickel en vreest ghy niet,
Bidt Godt, dat hy ons oock soo wil bewaeren
Op dat wy comen daer ghy nu zijt. Amen.
|
|