Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden jaere
(1614)–Rumoldus Batavus–
AuteursrechtvrijOp die wijse: Als die Eeckelen rijpen etc.O broeders wilt toch hooren
Van Symon, en Iudas goet
Van een Moeder waren zy ghebooren
En Christus die heeftse vercooren
Al tot zyn Aposten soet.
Iacob de Minder was haren broeder
Sy volchden Christus altijt naer,
Maria Cleopha was haeren moeder
Sy verlieten noyt onsen behoeder
Tot dat hy op gheclommen waer.
Hier na zyn sy gaen loopen
In Egipten en Mesopotanien lant
Daer leerden zy t’volck met hoopen
Veel menschen die lieten haer doopen
Tot Gods glorij, en t’Vyants schant
Van daer zyn zy ghecomen,
In Persien, en daer ontrent,
De afgoden zyn haer stem benomen
Den Coninck is tot het gheloof ghecomen
En veel menschen hebben Godt bekent.
Die schrieuers ons voorts vertellen
Dat zy preeckten tot Babilonien coen
Deden Priesters en Diakens daer stellen
O(m de menschen te trecken wt der hellen
En dat zy penitentie souden doen.
Een Abdias deden zy daer wijen
| |
[pagina 101]
| |
Bischop ouer die groote stadt,
Van daer ginghen zy voorts tyen
In veel landen van dier contrijen
Om den mensch te deelen t’hemelsch schat.
Daer preeckten zy alzoo langen
Dat zy quamen al metter spoet,
In een Stadt, Swamer, daer syn zy gheuanghen
Door twee touenaers zeer strangen
Daer hebben sy ghestort haer bloet.
Veele boosheyt sy op haer bedachten
Sy leyden haer in haren tempel snoot
En d’wonghen haer met crachten,
Die afgoden ginghen zy verachten
Daer smeten sy dese Apostelen doot.
In stucken deden zy haer keruen
O bose natuere verdriet,
Al scheent haer een ellendich steruen
Nochtans gaen sulcken verweruen
Gods glorij daer an twijfeltmen niet.
Dus zijn zy als goede Martelaren
Van Godt haren Heere ghecroont
Want zy hier in zyn wijngaert waren
Goede ghetrouwe Dienaren
Nu wordne zy wel van hem gheloont.
|
|