Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden jaere
(1614)–Rumoldus Batavus– AuteursrechtvrijOp die wijse. Op v betrou ick Heere.Och menschen wilt doch hooren,
Van Magdalena die sondaersche swaer
Sy was rijck, en machtich gheboren
Wten gheslachte van Iherusalem claer
Syrus naem was haren vaer,
Marta Magdalena wijt ruchtich
Acharia haer moeder was,
Ende Martha haer zuster ras
Die leefde zeer godtvruchtich.
Isodorus beschreeft het perfeckte
Magdalena had noch een broeder thuys
Die Iesus vander doot verweckte
Sijnen naem was Lazarus,
Haer vaer, en moer aldus
Doen zy waren ouerleden,
Hebben dese drie kinderen zoet
Ghedeelt haer ouders goet,
Van malcanderen zijn zy ghescheden.
Lazarus die bleef aldaeren
Binnen Ierusalem, op dat pas
Om zijn Ridderschap te bewaeren
Want hy een Ridder was
Martha zyn zuster ras,
Om te dienen Godt den heere
Sy heeft met grooter neersticheyt
Een schoone plaetse bereydt,
Om die Pilgrims te logeeren,
Magdalena was hoochmoedich
By die ghesellen zeer liberael
Sy domineerde seer ouervloedich
| |
[pagina 76]
| |
Was on-eerlyck van woorden ende tael
Want sy was die meeste altemael
Lichtueerdich bouen d’ander vrouwen
Men achte Magdalena daer,
Voor een sondaertsche int openbaer
Hierom had Martha grooten rouwe.
Martha die hadde vernomen,
Dat Iesus, met zijn Apostelen moe
Van Galileen was ghecomen
Ende reysde nae Bethanyen toe
Hierom ginck sy smorghens vroe
Nae Iherusalem om spijse te coopen
Daer sach Magdalena by,
Als een lichte vrouwe vry,
Met die ionghe ghesellen loopen
Sanderen daech quamse geganghen
Magdalena nae Bethanyen toe
Martha geeftse vriendelyck ontfanghen
Weest wellecom myn syuer vroe
Magdalena sprack ick ben zoo moe
Dat alle mijn leden beuen
Ick heb met groot Iolydt,
Gheheel Ierusalem verblydt,
Sulcke vreichden heb ick daer bedreuen
Martha die heylighe vrouw:
Sprack och myn zuyuer, ende weende zeer
Mochte ghy myn Coninck aenschouwen
V blydtschap was noch wel duysentmael meer
Hy is een bermhertich heer,
Hy is schoon, ende vriendelycken
Hy vergheeft die sonden snoot
Al zyn zy noch zoo groot,
Syn blijtschap duert eewelycken,
Doen sprack Maria Magdalena
Meent ghy den keyser Tiberius niet
Neen ick, sprack die weerdighe Martha
‘Tis den Coninck der glorien ziet
| |
[pagina 77]
| |
Die altijt vol ghenaden vliet
Syn rijck en is niet van deser werelt.
Hy soeckt ootmoedicheyt,
Hy en gaet niet vray ghecleyt,
Hy is niet begout, noch bepeerelt.
Martha stont door die doore,
Sy sach Ihesus comen alzoo moedt
Sy riep suster coemt hier voore,
Hier coemt den Coninck der glorien zoedt
Martha viel den heer te voet
Sy groete Ihesus menich weruen
Och diet met den heer zoo hadde staen
En mochte hem in zijn huys ontfaen
Hoe blydelyck soude hy steruen.
Martha sprack, O Heer door v vermogen
Siet op mijn suster vol zonden belaen
Met v bermhertighe ooghen
Dat zy mochte ghenade ontfaen
Ihesus die sach haer alzoo aen
Dat Maria Magdalenen,
Verschrickte van zijn ghesicht
Nochtans wert zy verlicht,
Al haer zonden ghinck zy beweenen
Denckt hoe zal Iesus den boosen vesten
Inden dach des oordeels bloot,
Martha ghinck ter tafelen dienen
In Symons huys wert Iesus genoot
Tot den melaetschen groot
Heeft Magdalena gratie geuonden
Aen die voeten Iesus claer
Syn Magdalena daer
Vergeuen al haer zonden.
Broeders wilt niet wanhopen
Ghy zondighe menschen wie dat ghy zyt
Gods gratie staet altijt open
Ghelijck zy dede als doen ter tijt
In Gods ghenade u verblyt,
| |
[pagina 78]
| |
En doet als Magdalena verheuen
Beweent v sonden snoodt,
Al syn sy noch soo groot
Den Heer salse v vergheven.
Denckt hoe Magdalena was verslonden
In Christus liefden na dat sy was bekeert
Sy heeft hem gesocht, en oock geuonden
En zy was voor niemant verveert
Dus lief had zy haer meester weert,
Sy vreesde doot noch leuen,
Sy is in een quaet schip ghesedt
Maer de zee en heeft haer niet geledt
Daer zy ouer is ghedreuen.
Daer ginck sy Christum openbaren
Tot Marsilien en daer ontrent
Sy leefde doen noch dertich iaeren,
Meest van de Menschen onbekent
Haer lichaem heeft sy alsoo ghewent
In een woestijn heeft sy haer begeuen
Daer sy strengelyck heeft geleeft
Ende Godt den Heere die heeft,
Door d’Enghelen haer doen opheuen
Seuen mael deed’ Godt haer rijsen
Op eenen dach al in die lucht
En derde haer dat oock spijsen
Dus heeft zy voor haer sonden gesucht
O heer ick sijn beducht,
Want mijn natuir is soo bedoruen
Heeft Magdalena haer dus gewendt
Ende is daer nae int endt
Oock salichlyck ghestoruen.
|
|