Leyts-prieeltje, ofte Cupidoos sinlickheyt

ofte Cupidoos sinlickheyt

Klacht van A. H. over syn vvrede Huysv. I. de la C.

Stemme: O soetgebloosde Daegeraet, &c.

O Ghy Bos-wreede Tijgerin,
Oorsaeck, van dees myn klachten,

[p. 36]

 

Geen Engel, maer een Duyvelin,

 

Onrust van soete-Nachten,

 

Vernielster van ons gulde-Echt,

 

Schoon die oneynd'lijck was gehecht,

 

O Schenster van goet leven,

 

Myn smert, en ted're herte-pijn,

 

V wreet-gemoet, baert veel fenyn,

 

Waer door ick schijn vergeven.

 

2 Wee fel thien-snydig Moort-geweer,

 

'k Beproef u aen myn wonden,

 

Geen Wolf, geen Leeu, geen wilde Beer,

 

Heeft noeyt soo veel verslonden,

 

Als ghy (O Helsche-Tygers aert,)

 

't Schynt de Natuer u heeft gebaert,

 

Om dees myn Ziel te plaegen,

 

O schim die Charon soet toe-lacht,

 

Ach! had' dat oeyt gedacht', gedacht,

 

Ter deser Eeu, en daegen.

[p. 37]

 

3 Is dit u Liefd' u Trou, u Eet,

 

Voor 't Heylzaem Heyl geswooren,

 

Met 't Echte-stael, in een gesmeet,

 

(Ghy Heyden, Turck, en Mooren)

 

Wat is u over-trouheyt groot?

 

By dees (O myn rampsael'ge noot)

 

't Geen myn doet eeuwich treuren,

 

Wat hebt ghy Tygerin gedaen?

 

Dat gulde Son, en Silv're Maen,

 

Met myn schynt 't Rif te scheuren.

 

4 Vertreck uyt myn gesicht Ondeucht,

 

Twist-maeckster in't geruste,

 

Ghy hebt vervoert myn waerde vreucht,

 

Waer al de kracht naer lusten,

 

Ghy hebt myn geest, mee 't Hels geboeyt,

 

De luysters-wortel uyt-geroeyt,

 

(O Goon! doen ick liefd' misten,)

 

Dacht ick om u (O wreedicheyt,)

[p. 38]

 

Die wit, en breyn, en sin verleyt,

 

Door in-gesoogen listen.

 

5 Hier lech ick als gansch af-geslooft,

 

Woedende in myn traenen,

 

(O ghy, die glans en eer verdooft,)

 

Door het hoochmoedich waenen,

 

Kom siet u tweede-Ziel, u Man,

 

(Waer ghy geheel zijt oorsaeck van)

 

Klaegend', schier sinloos dwaelen,

 

Doch: troost hem met dien Oogen-troost,

 

Die uyt dees ramp myn lieve kroost,

 

Gehaelt heeft: in syn Zaelen.