Poemata

[p. 204]

Lvgdvnvm.

CRevit ab Ausonijs olim mihi fama triumphis,

Et victrix de me praemia Roma tulit.

Reddidit ereptos fugiens Hispanus honores,

Dum pro me totus militat Oceanus.

In me terra famem, querulos discordia cives,

Et falces acuit mors furibunda suas.

Vix nocuit securus Iber. quas struxerat arces,

Deserit, & pavidos excipit unda pedes.

Dum patriae pars magna perit, conservor ab illa;

Totaque ne pereat, sic perijsse cupit.

Nunc mihi Apollineos meruit sors ista recessus,

Martiaque imbellis moenia Phoebus habet.

Prae lituis pax alma placet; prae milite Pallas,

Linguaque Romanos apta referre modos.

Sit bellum sensisse satis. Iam praelia dicto,

Et mea facundis vocibus arma lego.

At mihi plus debet Pietas: dum pellitur exul

Flandria, & hoc gaudet vivere tuta sinu.

Hospitium cum dem profugis, atque otia Musis,

Vis dici doctam me magis, anne piam?