|
| |
Ad Constantinvm Hvgenivm Eqvitem, Poëmatum suorum libros Latino, Gallico, Italico, & Belgico sermone edentem.
OCelle Batavûm, sidus Itali soli,
Britanna Phoebe, Suada gentis Gallicae,
Cultor Latini nominis, togae decus,
Et inquieti digna portio fori,
Sodalitatis eruditae corculum,
Omnisq́ue plena pyxis elegantiae;
Quem magnus ille triplicis regni pater,
Haeresq́ue Elisae regia tangens manu
Vulgi profanis segregavit coetibus,
Et invidendo consecravit ordini;
Vt quùm disertis implicaris vatibus.
| |
| |
Chartasq́ue volvis, & levem Gnidi Deam,
Ac versipellem versibus Cupidinem
Doctè flagellas, nominis tanti memor,
Equitumque famae, nobilisque sanguinis,
Dextram labanti commodares patriae:
Quò te Poëtam raptat insolens furor
Tuae Camoenae? quae Thalia, quis novo
Grandes cothurnos Phoebus aptavit pedi,
Nec usitatâ ducit in coelum viâ?
Non sic priorum lingua Belgarum ferax
Sese locutam meminit, ipse quùm suis
Leges Cheruscis ductor Arminius daret.
Non victor isto VVestphali gentem soli
Affatus ore est, quum cruentis caedibus
Aquilas Quirini terra stravisset ferox,
Positumque longè Roma sentiret malum,
Tu barbarorum verba Celtarum sagax
Nobis recudis. tu propinquos Nereo
Populos virenti laureâ vates beas,
Latiumque reddis Belgio, Cirrham mari,
Helicona Cattis. tu Caballinos doces
Potare fontes salsa regna Thetyos,
Clarijsque lymphis ora Teutonum lavas.
Seu quùm stupendus vesperas amantium,
Vmbraticaeque porticus deliria,
Nemorisque grati basia, & murmur sacrum
Cantu revelas: sive moribus iuvat
Ineptientis seculi nasum dare,
Fluxasque semper vestium lacinias,
Et implicatos perfricas braccae sinus.
O flos virorum, debitum coelo caput,
| |
| |
Secretioris magne possessor Dei,
Animaeque grandis hospes, & Iovis labor,
Quàm nos, & omne quicquid est vatum uspiam,
Post te relinquis, totque scriptum gentibus
Nec aemulandum posteris cantas melos.
Est, cui perennis foenerat famae decus
Germana Pallas, & perunctus fecibus
Tumultuantis vultus ultor Velsii.
Fuit Secundus, quem venusta, quem iocans
Neaera blandis vellicavit osculis,
Suusque Latias traxit in Musas furor.
Sunt queîs süaves Sequanae placent Deae,
Ligerisque Siren. cuncta concessit tibi
Natura solers, dum quadruplici sono
Apollinaris plectra barbiti quatis.
Sic altiores usque spiritus gerens
Affaris omnes, Belgijque terminis
Exis poëta, nunc Latinorum Albulam,
Nunc blandientis pocla Matronae bibens.
Mox te Britannus verba conantem sua,
Et cernit Auson, Italoque Vandalus
Permixtus ori. nulla non civem suum
Te terra credet, nulla non vatem colet.
Quò plus laborum restat, & se latiùs
Diffundit Helicon, impetus urges tuos,
Novâque laudis pectus accendis face,
Nec scire non vis, scire quod mundus potest.
Qualis per alta montium cacumina,
Libyaeque valles impotens sui ruit
Ferox leaena, cui perurens Sirius,
Aut cura raptae prolis indomabiles
| |
| |
Accendit iras. illa fontis limpidi
Vestigat ortus, omne scrutatur solum.
Nec antè cessat, quàm repertus dispulit
Insanientem Nilus, aut Nigris sitim.
|
|
Auteursrechtvrij