Poemata

Clarissimo Doctissimoq́ue Viro D. Theodoro Schrevelio, Scholae Leydensis moderatori prudentissimo, pro missis filiolo libellis scholasticis, ac litterariâ Strenâ Gratias agit pater Hendecasyllabis.

MIttis munera, Schreveli, libellos,
Quae possunt pueri placere patri:
Mittis munera, Screveli, libellos,
Quae possunt puero placere patris.
Illic Grammaticos tonare casus:
Illic Rhetoricum sonare schema:
Illic dactylicum rotare carmen:
Illic verba referre Tulliana,
Et fraudes recitare disputantum
Addiscent pueri rudes, tenelli.
Quo Flaccus socios suos aceto;
Peccantes sale perfricet Quirites:

[p. 192]

 

Quàm tristes elegos remittat exul

 

Vates, per Scythicas vagus pruinas:

 

Quo cantu Coridon, feraxque cultu

 

Tellus gaudeat: ut truces poëta

 

Gradivi lituos canorus inflet,

 

Et grandi tuba consonet Maroni.

 

Hîc voces repetunt suas Athenae:

 

Pelidae stomachum legunt Batavi;

 

Romanosq́ue duces, & illa belli

 

Quondam fulmina Romuli nepotes.

 

Fastos Sulpicius sacros recludit,

 

Iudaeosque patres redonat orbi.

 

Et postquam pueris misella terrae

 

Visa est gloria, & eruditionis

 

Tantae portio vilior videtur:

 

Spectat pusio siderum meatus,

 

Spectat retrogrados superbus ignes:

 

Atque inter Veneris, Iovisq́ue cyclos,

 

Inter Signiferos, polos, triones,

 

Zonas, Andromedas, lyras, sagittas,

 

Et pisces, aquilas, canes, leones,

 

Fastidit ferulas, scholas, magistros,

 

Ipsis altior ipse iam magistris,

 

Cunctis doctior ipse iam Lycaeis.

 

Haec dum munera mittis, ac libellos:

 

Libros mittere dico, non libellos:

 

Quin grates toties loquor datori,

 

Quot donas puero meo libellos.

 

Quorum qui benè pondus aestimarit,

 

Nullos dixerit esse plus apertos,

 

Nullos dixerit esse plus disertos.