Poemata

Ad Clarissimum Virum Ioachimvm Morsivm, Simonis Simonidis Odarum, & reliquorum poematum editionem parantem.

INusitati carminis novum vatem,
Morsi, reponis, & prioribus seclis
Natam poësin, gestibusque Graecorum
Saltata verba barbitis Latinorum
Aptata praebes, Pindarique delapsum,
Ceu monte, flumen Ausonum refers lingua.

[p. 158]

 

At nunc poëta falsus esse coepisti

 

Numerose Flacce, docta dum tibi Sappho

 

Non aemulandum Pindari melos laudat.

 

Ruit ecce Simon axe vel sub Arctoo,

 

Numeris solutis lege, nec tamen ponto

 

Facti daturus insolentis exemplum.

 

Erepta laus est Graeciae, nec Argivis

 

Iam sola gressu Musa vadit adverso.

 

Sequimur Latini, gloriaeque Graiorum

 

Libamus aliquid. Omne quod venit seclum

 

Prioris umbra est, aemulumque transacti.

 

Imitamur illud posteri, quod inventum

 

Prisci dedêre. prima cura maiorum est,

 

Nostrûm secunda. Tuque, Apollinis mystes,

 

Praeclare Morsi, perge sacra doctorum,

 

Pressosque luci vindicare scriptores.

 

Gratum Promethei non minùs fuit factum,

 

Quod Solis ignem commodarit his terris,

 

Quam qui creavit. Laudis est perennantes

 

Res invenire, sed dedisse maioris.