| |
| |
| |
In honorem Ornatissimi, doctissimique Iuvenis, D. Leonardi van Sypestey Cum pro consequendo Doctoratus gradu de Ivre summa cum laude respondisset.
PRaestans Ephebe, corculum Camoenarum,
Constans Batavae humanitatis assertor,
Et summe cultor elegantiae morum,
Vindex severi Iuris Imperatorum,
Quos vel superbis Roma collibus quondam,
Rerumque dominos Occidens salutavit;
Vel quos Eoa parte vidit augustos
Helles sepulchrum, barbarusque Thrax pavit:
Seu iam profundos disputator illustras
Legum recessus, Italosque doctores,
Trucesque Baldi, Bartolique rubricas,
Balbutientis seculi sacras voces,
Totque involutam nubibus Themin pandis:
Seu iam decorum verticem tibi lambit
Phoebaea laurus, Caesarumque concedens
Indulta Pallas magna verba transcribit:
Exurge curis expedita morosis
Mens docta tandem, desidisque iamdudum
Spretor Vacunae, inglorijque languoris,
| |
| |
Vocem Poëtae gratulantis hanc audi:
Excelsa virtus indolesque non vilis,
Discreta vulgo, semet erigit semper,
Novoque gestit ire celsior motu,
Contenta nunquam. vividae focum mentis,
Ignesque sufflat laudis aura sopitos.
Nec precia spernit, anxièque nec poscit
Honestus ardor, illa spernit & damnat,
Maiora meritis quae sibi dari credit.
Quaecunque lenis gratiae favor confert,
Aliena dicit, emta nec placet fama,
Veniamque sperat inscientiae nullam.
Sic, teste Leida, pectus ussit erectum
Fax ista laudum, gloriaeque vis prima
Fastidiosas otij moras rupit.
Nec docta Phoebi templa lentus intrasti,
Aut te sequentum studia ponè spectasti,
Sed quà praeibat turba litteratorum,
Sitiensque honoris alter, acer ivisti.
Et qualis ille fervidos rotat currus
Superbus Hiero, totque despicit retrò
Ducum quadrigas, quas vel Isthmium littus,
Vel vidit Elis, carceres tuos linquis
Gradu citato, terminique iam compos
Apollinari laereâ caput cingis,
Plaudentiumque vota colligis laetus.
At tu, beate, sive patriae solves,
Quae docuit ipsa, sive regna Gallorum,
Veteresque Celtas, Ausonasque spectabis,
Iusti memento, nec leves puta voces
Themidos verendae, & (ah) labantis Astraeae.
| |
| |
Tua scita praesta, sanctiorque commendet
Doctrina mores, alterum cave laedas,
Suumque Titius auferat, suum Caius.
Non cura fallax, pestilensve donorum
Decidat aequo, nec malus clientelam
Consultor unquam commoda improbae causae.
In lege ius sit. non diserta laudatur,
Effronsque iura mentientium lingua,
Vocisve multum disserentis orator,
Sed recta suadens, nesciusque mercari.
Sic iura Minos gentibus dedit quondam,
Sic Sparta causas dixit è tribunali,
Sic gratiae expers pallidique livoris
Tot inferorum versat AEacus sortes.
|
|