Poemata

[p. 141]

Ad Constantinvm Hvgenivm Eqvitem, Illustrissimo Principi Auriaco à secretis, cum Panegyricum suum eidem mitteret.

QVi clara magni fata Principis luges,
Mihique laetus accinis parentanti;
Vt busta lachrymis, laudibusque magnorum
Crescat poëta, & mixta plurimum nostro
Pietas amori coepta tanta commendet:
Nunc vatis ausus, alterosque conatus
Dignare veniâ; dum per inclytos raptor
Ducum labores, praepetiq́ue sublatus
Pennâ furentem Marte verticem stringo.
Hîc sceptra Princeps, & novos paludatus
Fasces capessit, & decus Batavorum,
Togae secures, vasta regna Belgarum,
Et foederati prisca iura Gradivi
Iussus tuetur. hîc parentium lauros,
Nomenq́ue Adolphi, & tincta caedibus Thracum
Gentis suorum bella spectat Henricus.
Loquitur Loysa, perfidosque Francorum
Damnans amores, dexteraeq́ue venalis
Scelus nefandum, tanta fata solatur
Vltore nato. cui puertiae fervor

[p. 142]

 

Porrexit ensem, Martiusque conspersit

 

Pulvis inventam: sive duplicis Rheni

 

Circum fluenta Cantabrûm globos sistit,

 

Vahalimque turmis asserit laborantem;

 

Seu penè victis Marte Cimbrico muris

 

Avertit hostem: sive dux Palatinas

 

Conscendit arces, & futurus assertor

 

Gaudente Nicro fessa castra disponit.

 

Coeleste magna stirpe defluit semen,

 

Originique mentis aura respondet.

 

Inservit orbi, nec sibi petit vitam,

 

Regnique poscit iura sanguis heroum.

 

Privata spernit, publico vacant curae,

 

Mundique caussa lassat arbitros mundi.

 

Quid non Batavûm terra speret Hugeni

 

Rectore tanto, quem Parentis excelsi

 

Invicta virtus, idomabilis Frater,

 

Et festa clarae bella destinant famae.

 

Quem cum creari vellet Imperatorem

 

Patrum voluntas, pronus annuit Mavors,

 

Plausere cives, foederisque consortes

 

Gallus, Britannus, Adriaeque potator,

 

Et Scotus audax: solus horruit Baetis,

 

Et saevus Astur, & soli triumphantis

 

Quicunque nobis hostis invidet laudem.

 

Tu vota confer, quique Belgici scribis

 

Arcana regni, & tot petacibus chartis

 

Responsa reddis, sacculosque rixarum,

 

Et litigantis empta Curiae verba,

 

Nunc decidentis vile iurgium stillae,

 

Nunc derelicti triste murmur haeredis,

[p. 143]

 

Nunc quae molestus poscit aera consultor,

 

Sereniore Principis fugas vultu:

 

Applaude mecum. Nassavae favet genti,

 

Defensus illâ quisquis hic stetit dextrâ,

 

Non victus hosti. Si per Elidis campos,

 

Olympicosque Pindarus ruit ludos,

 

Et aemulantum pulverem quadrigarum

 

Non aemulanda fert in arduum pennâ:

 

Si consulares Mallij canit fasces,

 

Romaeq́ue dominos altus invehit coelo

 

Nili poëta, fervidoque qui debet

 

Cunas Canopo: nec pudebit audati

 

Cantare cantu Belgici soli Patres.

 

Quod si superbus altiùs vehi credar,

 

Ceraque niti; mergar Icarus ponto,

 

Pereatque Musa peior optimi civis.