| |
Prosopopoeja mortis, in Petrvm Pavwivm Anatomicum, & Medicinae in Academia Lugduno Batava Professorem, jam vita defunctum.
Illa ego, quam fari mirabile, vivere falsum,
Nunc tamen è tumulo Mors rediviva loquor.
Credite mortales. fingunt contraria vates,
Inque caput nostrum ius quoque Phoebus habet.
Mutarunt en fata vices. loquor ipsa, silente,
Cui precium laudis non leve lingua dedit.
Ille triumphatâ toties de morte disertus,
Cum spolium pelles, ossa, cadaver erant,
Hac dextrâ cadit, & fatalibus occubat umbris,
Nec potuit nostrae fallere tela manus.
Saevus in imbelles toties qui saevijt artus,
| |
| |
Et spectacla meas publica fecit opes,
Exuvias miserorum, & siccâ morte cadentum,
Iamque semel poenam corpora passa suam.
Vidi ego, cum plenis portaret cruda canistris
Fercula, crudeli dilateranda manu.
Vidi ego liventes extracto viscere dextras,
Vtque iacens stanti fabula factus homo est.
Parcite Dij, dixi, defunctis parcite membris,
Et pereat solers in mea frusta caput.
Terra tegat totum post vitae damna cadaver,
Supplicia à miseris posthumà nulla peto.
At quoties vivos, licet arte, resolveret artus,
Raptaq́ue de calidâ matre catella foret,
Non secus ac placidam tigris Gangetica cervam
Diripit, aut proprium perfida mater Ityn:
Indolui tam dura scholis documenta parari,
Et tam barbaricâ commoda caede peti.
Ipsa ego, quae toti sum terror maximus orbi,
Facta viro risus publica causa fui.
Dum me ridiculi moderantem frena caballi,
Aut bovis in pigro tergore stare facit.
Vera loquor, quae visa sibi testabitur hospes,
Ossea ubi circis clauditur aula suis.
Desine mirari. ridet, quae seria, mundus,
Ludicraque attonita cum gravitate stupet.
O utinam tantum nesciret fama magistrum,
Quaeque tenet cineres, clauderet urna virum.
Nunc super Ausonios, super exauditus Iberos
Nominis augusta nobilitate viget.
Effugit foecunda meum Mens sola furorem,
Et post exequias clara superstes agit.
| |
| |
Stat decus ingenijs. fateor, cogorq́ue fateri,
Non habet in tantum ius Libitina caput.
Morborum vel mille vices, tot daedala terrae
Gramina, naturae luxuriantis opes,
Quae Coi docet arcta senis, quae fusa Galeni
Pagina, quae medicus pharmaca scripsit Arabs,
Quicquid fatales potuit tardare sorores,
Lentiùs & nostrum iussit adesse diem,
Et quid quaeque ferat regio, quid ferre recuset,
Norat, in exitium cuncta reperta meum.
Sed quoniam invidia maior post fata perennat,
Vindictae in solo corpore signa dabo.
Quique meos toties doctè excoriavit alumnos,
Deque cadaveribus rapta trophaea tulit,
Hac poenam mihi parte luat. quae dextera caedes
Fecit, in exuvias ingeniosa meas,
Rursus Anaxagoras atomos dissolvat in omnes,
Et secet in similes singula particulas;
In causas facunda meas quae lingua locuta est,
Democritus Plenum findat & in Vacuum.
At caput, invisas nuribus quod prodidit artes,
Pythagoras denos dissecet in numeros.
Vosque animae, quarum luxavit corpora Doctor,
Infesti vobis cor resecate viri.
Rarum aliquid, ni fallor, erit. quae membra supersunt,
Terrigenûm sectrix excoriabit humus.
Sorte pari pereat. Nemesis iustissima vox est:
AEqua refert, quisquis, quod facit ipse, refert.
|
|