Poemata

Clarissimo viro D. Arnoldo Bvchelio Iurisconsulto apud Vltrajectinos.

PRima tibi magni scripsit cunabula Christi,
Nascentemq́ue Deum, & reparantem federa mundo
Calliope perculsa virum. stupuere superbae
Pauperiem, cunasque nurus, & conscia fastus
Terra sui solito timuit splendescere cultu.
Altera languidulis Christi morientis ocellis
Indoluit lachrymans, & chari luxit Iësu
Funera, fatalemque trabem, & violabile letho
Terrarum sublime caput. nos crimen in illo
Quisque suum, & veteris moesti vestigia culpae
Flevimus, infandosq́ue gulae ploravimus ausus.
Nunc idem plorare vetat, quem flevimus. atros
Discussit lux ista dies, quâ tartara victor,
Et phlegethontaeas acies, ipsosque profundae
Perdomuit mortis thalamos, & sidera scandit
Induperator ovans. magno coelestia plausu
Templa sonant, aliumque Deus subvectus in orbem,
Aërios suprà tractus, & nubila coeli
Peccantem fastidit hunun. tibi conscia rerum
Illustres repetit, Bucheli venerande, triumphos

[p. 71]

 

Mens afflata Deo, & languenti laeta reponit

 

Verba seni, vastique fores iam pandit Olympi.

 

Quaque per aethereos tandem defessa quiescant

 

Membra domos, animaeq́ue tuae sincera bonorum

 

Sors erit, aeterniq́ue fluent in secula menses,

 

Fatidicae monstrant, Christo praeeunte, Camoenae.