|
| |
| |
| |
Scazon In Praesepe vagientis Christi.
PRaesepe magni sella sospitatoris,
Idemque sedes arctior creatoris,
Spretum cubile, culcitraeque non grandes
Summi Monarchae, principisque terrarum:
Ego superbus, fastuosus, elatus,
Ostro renidens, sericatus, & struma,
Et purpuratus, & puer deauratus,
Hîc hîc inanes arrogantiae cristas,
Pectus profanum, turgidasque cervices,
Putremque fastum, & seculum tumens damno.
Cunae Tonantis, lectule imperatoris,
Cum te, tuumque illustre dedecus specto,
Sordent triumphi, sceptra, regna, fortunae,
Fasces, trophaea, vestium venustates,
Auroque quicquid, purpuraque resplendet.
Attende, quisquis tonsus & capillatus
Incedis altè, verticemque sublimis
Infers Olympo: tuque virgo, quae fuco
Mentiris annos, exprobrasque naturae.
En ipsa coeli praedicanda maiestas
Sordescit, ipso despicatior vulgo,
Egena rerum: vilibusque sub pannis
Crepundijsq́ue grande Numen occultat.
Tu delicata turba, tuque russata,
Et cirrulata, cui monilibus dextrae,
| |
| |
Collum gravatur torquibus, cui calcar,
Periscelis superba, fibulae, frena,
Solis lacessunt lumen, & diem rident;
Praesepe sanctum, pauperesque natales
Supplex adora. quid iuvat superbire?
Vili Redemptor tantus incubat foeno,
Hac vagit aulâ, anhelituque brutorum
Blandè incalescit. O stupenda paupertas,
Creator orbis angulo iacet parvo,
Penè exul orbis: vestiumque donator
Fastidit illas: ipse regibus maior
Rex universi, regios fugit cultus,
Opesque nescit omnium ministrator.
Non inter olidos murices Sabaeorum,
Crocumque, cinnamumque, balsamum fragrans
Infans renidet, Attalosque vel dites
Pelopas lacessit, Persicosque splendores.
Non hîc iaspis, margarita, beryllus,
Fulgens smaragdus ista fulcra collustrant.
Puer ipse splendor omnis, & sibi lux est,
Sibi ipse fulgor, ipse lumen, & sidus,
Omnisque pyxis elegantiae rerum.
Augusta proles, nate patris excelsi,
Pater salutis, orbis arbiter magni,
Squallentis obsolete sordibus tecti,
Vbi illa decoris sempiterna maiestas?
Paresque patri gloriae tuae fasces?
Vbi patentis imperî potens sceptrum?
Vbi tribunal coelitum choro septum?
Ex quo per omnes iura dividis terras,
Mandata ponto, iussa manibus dictas.
| |
| |
An caeca superos vexat aura fortunae,
Regemque solio pepulit atra tempestas?
An illa tristis, moesta sors egestatis
Premit volentem? pauperesque paupertas
Dives focillat? num modestiae praebes
Exemplar orbi, turgidosq́ue despectas?
Horrete fucis oblitae meretrices;
Horrete marmorata principum tecta:
Auri crepantes foeda pondera iniusti:
Et prae se habentes despicatui cunctos:
Elata pompa: lurco, ganeo, gnatho,
AEris paterui lancinator & gurges,
Et qui culinas, fervidasque venaris
Aulas potentum, ingurgitator inviso,
Bellarijs assuete, sive pastillis,
Vinique semper optimi pitissator,
Quique omne legis aulicae refers punctum:
Hîc disce parvo victitare, sublustri
Habitare tecto, veste contegi ruptâ,
Inter boatus, halitusque taurorum
Haurire vitam. Quisquis hîc opes pendit,
Nescit futuras: gloriaeq́ue captator,
Spernit perennem Pauper occupa coelum,
Et quà praeit Redemptor, hac gradum flecte.
|
|
Auteursrechtvrij