|
| |
Responsio Thamarae ad Ammonis epistolam.
Elegia XI.
HAEc tibi rescribo, quamvis diversa petenti:
Crimine te nolo demeruisse meo.
Te possum redamare soror, sed dispare lecto:
Consortem thalami te redamare nefas.
Scire cupis causam? titulo tibi denegor uno.
Sum soror; hoc caream nomine, amare velim.
Sim tibi difficilis; talem nunc expedit esse,
Argue morosam; dum tibi casta vocer.
Si tibi forma placet Thamarae, si vultus & ora,
Cur haec flagitio vis temerare tuo?
Tolle decus famae, perijt vultusque colorque,
Nulla est amissae forma pudicitiae.
Pulchra tibi videor, quam vellem foeda viderer,
Quam vellem arbitrij res foret ista mei.
Pulchra tibi videor. pulchrâ tu disce carere,
Quae tanto constant crimine pulchra, nocent.
Cum subeunt animum temeraria vota petentis,
Ingenuae nobis erubuere genae.
Coniugium, thalamiq́ue fidem, non improba posco
Foedera, nulla tibi basia lena dabo.
| |
| |
Me pudor absterret timidam, te terreat idem.
Convenit ille mihi, convenit ille tibi.
Heu meminisse pudet, factiq́ue in imagine pecco,
Et rea fit tanti mens memor ipsa mali.
Non mihi tu frater, non crederis amplius Ammon,
Nec mihi qui pater est, debuit esse tibi.
Quae non Davidicis infers opprobria tectis,
Quàm tua tot proavûm crimina sceptra luent.
Et tamen haec coeptis praefers exempla profanis,
Istaque peccato quaeritur ansa tuo.
Qui te morbus habet miserum, febrisque calorq́ue,
Astuti fraudes forsan amantis erunt.
Aut tibi si veri dissolvunt membra dolores,
Iste nocens poterit sic perijsse dolor.
Non scelus est aegrum proprio iacuisse cubili,
At scelus est thalamo te iacuisse meo.
Non hic blanda quies fessis irrepat ocellis,
Praebeat aut placidas nox scelerata moras.
Ipsa suos à me vertant ultricia vultus
Sidera, & attonitos Cynthia flectat equos.
Virginitas intacta mihi est, totoque Sione
Illaesâ colitur virginitate Thamar.
Praestat ut alterius flagres sine crimine flammis,
Quàm ruat infando noster amore pudor.
Sit mea virginitas ignoti praeda latronis,
Solabor casu deteriore malum.
Tu rapere innuptae cupias, fraterque sorori?
Et scelus incestu conduplicare tuum?
Improbe amor, quo non mortalia pectora cogis?
Nec tamen haec eadem pectora cogit amor.
Dum tibi vim simulas, dum cogi dicis amantem,
| |
| |
Praetextum vitio quaeris; amare cupis.
Ista licet teneras depascat flamma medullas,
Obruere hanc sola relligione potes.
Aut canibus sectare feras, venabula torque,
Aut procul à Thamara rus geniale cole.
Colla doma spumantis equi, frenabis amorem,
Officijque tui pars erit iste labor.
Otia dum captas, scelerata negotia tractas,
Quodque velis, superest, praeter amare, nihil.
Si tibi non parcis, patri, generique, mihique,
Flagitij vindex Absalon unus erit.
Tu mihi si fraudes, si perfida vincula nectis,
Excipiet fraudes, forsitan ille tuos.
Non fallax tu solus eris, scit fallere & ille,
Materiemque dolis dat dolus ipse novis.
Intereà, quam frater amas, te casta monebit,
Ne Thamaram posthac frater & Ammon ames.
|
|
Auteursrechtvrij